گونه طوطی طوق صورتی
خانه / سرفصل های دوره راهنمایان گردشگری / دروس اکوتوریسم / راسته طوطی سانان / گونه طوطی طوق صورتی

گونه طوطی طوق صورتی Psittacula krameri

نام فارسی: طوطی طوق صورتی
نام علمی: Psittacula krameri
نام انگلیسی: Ring-necked Parakeet
نام‌های محلی: ترکی: پچلی توتو قوشی، کردی: توتی.

طوطی طوق صورتی حدوداً 42 سانتی‌متر طول دارد و با بدنی کشیده و سبزرنگ، دم دراز (در حدود 25 سانتی‌متر) و منقار کوچک و قرمز قلاب‌مانند دیده می‌شود. تنها گونه طوطی در ایران است که به صورت وحشی دیده می‌شود. در پرنده نر، زیر گلو سیاه است و در پس گردن، طوق باریکی به رنگ صورتی مایل به قرمز دیده می‌شود که پرنده ماده فاقد آن است. پرنده جوان دارای گلوی قرمز و منقار شاخی است. پروازش سریع، آرام و مستقیم است. اما هنگام پرواز در گروه، ممکن است به طور ناگهانی تغییر جهت دهد.

طوطی طوق صورتی

در دوره راهنمایان طبیعتگردی تمام گونه‌های جانوری ایران و زیستگاه‌هایشان معرفی خواهند شد، برای دریافت مشاوره و شرکت در دوره فرم زیر را پر نمایید.

دریافت مشاوره تخصصی رایگان



ویژگی‌های ظاهری گونه طوطی طوق صورتی

طول بدن 38 تا 42 سانتی‌متر و گستردگی بال‌ها 42 تا 48 سانتی‌متر است. طوطی بزرگ‌جثه و تا حد زیادی شبیه به شاه‌ طوطی است ولی به واسطه جثه كوچک‌تر، منقار كوچک‌تر، وجود خط سیاه در فاصله چشم‌ها تا منقار و فقدان لكه قرمز روی شانه از آن متمایز می‌شود. نر و ماده تا حد زیادی همشکل و فاقد تغییرات فصلی هستند. پرنده نر بالغ سر، روتنه و زیرتنه زرد مایل به سبز با درخششی آبی رنگ دارد که در ناحیه بال‌ها تیره‌تر به نظر می‌رسد. طوقی صورتی رنگ در پس گردن و خط سیاه رنگی در گلو و چانه دارد كه تا 2 طرف گردن امتداد یافته است. دم دراز و نوک‌تیز، منقار و حلقه چشمی زرشكی و پاهای زیتونی دارد. پرنده ماده شبیه به نر است ولی خط تیره گلویی و طوق گردنی را ندارد. پرنده نابالغ شبیه به پرنده ماده است ولی حاشیه پرهای پرواز زردتر است. همچنین حلقه گردنی نامشخص یا فاقد آن است.

ویژگی‌های ظاهری گونه طوطی طوق صورتی

تفاوت ظاهری طوطی

ویژگی‌های زیستی گونه طوطی طوق صورتی

ببیشتر در باغ‌ها، پارک‌ها، درخت‌زارهای باز و اطراف کشت‌زارهای مجاور مناطق مسكونی دیده می‌شود و از مناطق کوهستانی، صخره‌ای، بیابانی، تالابی و جنگلی دوری می‌کند. پرنده‌ای پر سروصدا است و اغلب به صورت گروهی دیده می‌شود. پروازی قوی و سریع دارد كه با تغییر جهت‌های سریع و ناگهانی همراه است. معمولاً روی شاخه‌ها می‌نشیند و به طور ماهرانه‌ای از درخت بالا می‌رود ولی روی زمین به سختی راه می‌رود.
تغذیه طوطی طوق صورتی: بیشتر از دانه‌ها، میوه‌ها، گل‌ها و شهد گل‌ها تغذیه می‌کند.
تولید مثل طوطی طوق صورتی: جوجه‌آوری از اواسط دی تا اواسط خرداد آغاز می‌شود. تک همسر است و آشیانه‌اش را به صورت منزوی در شكاف‌های موجود در درختان یا در آشیانه‌های قدیمی داركوب‌ها در ارتفاعات بالای درختان تنومند، گاهی در شكاف سنگ‌ها یا ساختمان‌ها بنا می‌کند. اغلب پرنده ماده با منقار خود حفره موجود در درخت را گسترش می‌دهد و به كمک پر، خرده‌های چوب و سایر مواد گیاهی، آستری زبر ایجاد می‌کند. معمولاً  4 و گاهی 3 تا 6 تخم بیضی كوتاه، صاف، به رنگ سفید و به ابعاد 23.7 در 30.5 میلی‌متر می‌گذارد. تفریخ تخم‌ها 25 تا 28 روز طول می‌كشد. جوجه‌ها در بدو تولد عریان، ناتوان و برای تغذیه وابسته به والدین هستند. در ابتدا توسط غذای نیمه‌هضم شده و برگردانده شده توسط والدین تغذیه می‌شوند. در حدود 56 روزگی پرواز می‌كنند ولی همچنان در حدود 21 تا 28 روز پس از آن توسط والدین تغذیه می‌شوند.

ویژگی‌های زیستی گونه طوطی طوق صورتی

زیستگاه، پراکندگی و فراوانی طوطی طوق صورتی در ایران

در باغ‌ها و پارک‌های بسیاری از شهرهای بزرگ به‌ ویژه شهر تهران حضور دارد. همچنین جمعیت‌هایی از آن در جزیرۀ خارک در خلیج فارس دیده می‌شود كه احتمالاً از قفس گریخته‌اند.

طوطی طوق صورتی در ایران

وضعیت حفاظتی طوطی طوق صورتی

در فهرست پرندگان حمایت شده جهانی و ملی قرار ندارد.

طبقه‌بندی گونه طوطی طوق صورتی

گونه طوطی

صدای پرنده طوطی طوق صورتی

طوطی طوق صورتی بسیار پر سر و صداست و صدایش شبیه «کی- آک» شنیده می‌شود.

مشخصات مشاهده طوطی طوق صورتی در تهران

زمان حضور: بومی
مکان مناسب تماشا: تمام فضاهای سبز و پارک‌های جنگلی بزرگ شهر مانند چیتگر، سرخه‌حصار، لویزان و همچنین آسمان تهران
زادآوری: در تهران زادآوری دارد.

سایر اعضای این خانواده را بشناسیم

راسته طوطی‌ سانان

- گونه شاه طوطی
- گونه طوطی طوق صورتی

Morphological characteristics: 38-42 cm length and 42-48 cm wingspan. A large parakeet, highly similar to Alexandrine Parakeet P. eupatria, but distinguished by smaller size, relatively smaller bill, black line on lore, and lack of maroon-red patch on lesser wing-coverts. Sexes rather similar with no seasonal variation. Adult male with yellowish green head, upperparts, and underparts, darker blue-green on wings. Also, with a narrow pink collar on hindneck; black stripe on chin and throat extends to side of neck, tail long and pointed, bill and eye-ring maroon, and legs olive. Female similar to male but lacks neck collar and dark throat line. Juvenile like female, but margins of flight-feathers yellowish; either with or without indistinct ring round neck.
Biological characteristics: Prefers gardens, parks, open woodlands, palm groves, orchards, and farmlands, often in or near human habitation; avoids mountains, cliffs, deserts, wetlands, and forests. A noisy bird, often seen in large groups. Flight powerful and fast with sudden changes of direction. Usually perches on trees and climbs trees skillfully, hardly walking on ground. Feeds mainly on seeds, fruits, flowers, and nectar. Breeding starts early January to early May. Monogamous. Nest built high up in tree-hole or in old nest of woodpeckers, occasionally inside fissure of stone wall or building, enlarged from within by female and toughly lined with feathers, sticks, and other plant material. Usual clutch 4, sometimes 3-6, smooth but not glossy oval white eggs, 30.5 × 23.7 mm in size. Eggs hatch after 25-28 days. Chicks altricial and nidicolous. Fed on partially-digested regurgitated material from both parents. Fly in about 56 days, but still fed by parents for another 21-28 days.
Distribution and abundance: Fairly common in parks and gardens in many large cities, especially Tehran; some populations also on Khark Island in Persian Gulf, probably originating from escaped cage-birds.

Distribution and abundance

Conservation status: This bird is not listed in the global or national protected species.



مطالب مرتبط


برچسب ها


ارسال پیام


کد بالا را در کادر وارد نمایید :