ساختار پا در حیوانات پنجه‌رو
پای پنجه‌رو، نوع دیگری از پا است که از پاهای کف‌رو مشتق شده است. این نوع از پا برای انواع مختلفی از حرکت و دویدن با سرعت‌های مختلف و همچنین جهیدن سازگاری پیدا کرده است. این نوع از پا غالباً در جانورانی مانند گربه‌سانان و سگ‌سانان که دویدن و جست‌زدن در فعالیت‌های طبیعی روزانه آنها زیاد دیده می‌شود، وجود دارد. در این جانوران تنها انگشتان یا نوک انگشتان هنگام راه رفتن با زمین تماس پیدا می‌کند. در طی تکامل استخوان پا در جانوران پنجه‌رو، قسمت مرکزی استخوان ساق پا رشد زیادی کرده که باعث شده این حیوانات عضو بلند و باریکی را به دست بیاورند که Metapodial نامیده می‌شود. همچنین عموماً کاهشی در تعداد انگشتان داشته‌اند و انگشتانی که باقی مانده‌اند -همه یا بعضی از آنها- به طور اساسی، تغییراتی را متحمل شده‌اند. بیشترین کاهش در انگشت شماره 1 -شست- است که در اکثر گونه‌های پنجره رو کاملاً از بین رفته و حیوان چهار انگشته شده است.
جزئیات مهم در ردپایی که به وسیله پنجه ایجاد شده شامل: تعداد پنجه‌ها، شکل و اندازه ناخن و پینه و همچنین موقعیت آنها نسبت به یکدیگر است. نقشی که از پنجه می‌بینید نه تنها به کیفیت خاک بستگی دارد بلکه به اندازه چنگال‌ها و موقعیت قرارگیری آنها بر روی انگشتان نیز بستگی دارد. در ردپای رودک که یک جانور کف‌رو است، چنگال‌های حفرکننده کشیده و بزرگ دست همیشه برجسته و قابل دیدن است؛ اما در ردپای گربه یا سیاه‌گوش که پنجه‌رو هستند،چنگال‌ها را نخواهید دید، چرا که رباط کشسانی، آنها را بالا و به صورت پنهان نگه می‌دارد. بنابراین هنگامی که حیوان حرکت می‌کند چنگال‌ها با زمین تماسی ندارد و زمانی که انگشتان به صورت حلقه شده هستند، ظاهر می‌شوند. در ایران تنها سگ‌سانان، گربه‌سانان و کفتارها پنجه‌رو هستند.
اثر دست در اکثر حیوانات به جز جوندگان، پهن‌تر، عمیق‌تر و دارای شکل واضح‌تری نسبت به اثر پا است.
علاوه بر این در طی حرکت آهسته انگشتان دست نسبت به انگشتان پا بیشتر باز می‌شوند. به وسیله اندازه‌گیری فاصله بین انگشتان میانی می‌توان این موضوع را ثابت کرد و چنانچه حیوان با سرعت بیشتری برای حرکت کند این موضوع واضح‌تر و مشخص‌تر است.
هر ردپا جهتی که حیوان در آن در حال حرکت بوده است را نشان می‌دهد که تشخیص آن در اکثر موارد چندان سخت نیست. در برف عمیق، در قسمت‌هایی که اثر پا نسبتاً عمیق است، در قسمت جلوی ردپا برف به وسیله پا پاشیده شده و حالت عمودی ایجاد شده است. در حالیکه در قسمت عقب باریک و حالت تیزشدگی دارد.
برای اندازه‌گیری طول پنجه می‌بایست از لبه پینه بلندترین انگشت تا لبه پشتی پینه میانی را اندازه‌گیری کنید. در این اندازه‌گیری از چنگال‌ها صرف‌نظر می‌شود. در اندازه‌گیری عرض پنجه، پهن‌ترین قسمت اندازه‌گیری می‌شود. برای انجام یک اندازه‌گیری کاملاً دقیق از ردپای حیوان بهتر است ردپای حیوانی که به آرامی حرکت کرده است را اندازه گیری کنید، زیرا در حیوانی که سریع حرکت می‌کند پاها کمی می‌لرزند و اثر پا بزرگتر از اندازه واقعی آن می‌شود.
دریافت مشاوره تخصصی رایگان