زیستگاه کوهستانی

از مشخصات زیستگاه کوهستانی وجود کوه‌های مرتفع به صورت تیغه‌های صخره‌ای یا تپه‌های بلند است. درجه حرارت نسبت به مناطق همجوار، پایین‌تر و میزان بارندگی، بیشتر است. پوشش گیاهی شامل علفزارها، بوته‌زارها و درختانی مانند اُرس است. پارک ملی تندوره نمونه‌ای از زیستگاه کوهستانی است.

پستانداران زیستگاه کوهستانی ذخیره چربی زیادی دارند و برخی از اندام‌های بدنشان مانند گوش و دم، کوتاه است و موهای بلندی دارند. برای هماهنگی با محیط، رنگ موهای برخی پستانداران ساکن در این زیستگاه مانند راسو، در فصل زمستان از قهوه‌ای به سفید تغییر می‌یابد.

مهاجرت پستانداران از زیستگاه کوهستانی به زیستگاه دیگر رایج است، گروهی از پستانداران زیستگاه کوهستانی نظیر برخی از خفاش‌ها و قوچ و میش‌ها به مجرد سرد شدن هوا به مناطق دیگر مهاجرت می‌کنند ولی برخی دیگر از قبیل خارپشت‌ها به خواب زمستانی می‌روند. خواب زمستانی پستانداران به دلیل سرد شدن هوا و کم شدن مواد غذایی بوده و از این طریق انرژی خود را تا فصل بهار ذخیره میکنند.

از پستانداران خاص این زیستگاه می‌توان ول برفی، کل و بز و پلنگ را نام برد.

انواع  زیستگاه‌های پستانداران ایران عبارتند از:

1. زیستگاه خزری
2. زیستگاه کوهستانی
3. زیستگاه جنگلی زاگرس
4. زیستگاه بیشه‌زار خوزستان
5. زیستگاه بیابانی
6. زیستگاه استپی
7. زیستگاه بلوچی

دریافت مشاوره تخصصی رایگان