آشنایی با گیاهان بیابانی و کویری
سازگاری گیاهان بر اساس ویژگی‌های زیستی و مورفولوژیکی در اکوسیستم بیابانی:
- گیاهان شن‌دوست psammophytes
- گیاهان نمک‌دوست Halophytes
- گیاهان خشکی‌پسند Xerophytes
گیاهان اکوسیستم بیابانی با توجه به سازگاری‌های خاص خود و به دلیل فقدان بارندگی و تنش‌های آبی و دمایی بالا، باید یک ویژگی زیستی خاص برای سایر موجودات به عمل آورند. حدود وضعیت انتشار گیاهان در بیابان‌ها متناسب با شیب و وضعیت جغرافیایی عاملی برای پراکندگی گیاهان شوری‌پسند است.
کلیت این ویژگی‌ها برای بقا در بیابان ملزم به این نوع سازگاری است:
۱. غدد ترشح نمک برای کاهش میزان املاح موجود در بافت گیاه
۲. کرک‌های ذخیره کننده آب برای دریافت حداقل رطوبت هوا از طریق بافت پارانشیم هوایی
۳. گوشتی‌شدن و ضخیم‌شدن و فلسی‌شدن برگ‌ها برای کاهش سطح تبخیر و تعرق
۴. جلوگیری از حالت تورژسانسی ( برای کاهش غلظت داخل بافت برگ‌ها)
۵ . ذخیره آب در بافت برگ‌ها از طریق جریان فشار اسمزی
۶. کم کردن سطح برگ به صورت خار یا ساقه‌ای شدن جهت کاهش جذب
۷. ایجاد شبکه گسترده‌ای از ریشه جهت جذب حداقلی موجود آب از سطح و نیز تثبیت‌شدن در شن‌ها
۸. ترشح هورمون‌های خاص به منظور رشد سریع و به گل و میوه دادن گیاهان در مدت زمان کم قبل از شروع فصل گرما
در مطالب بعدی به معرفی دو گونه مهم در این اکوسیستم می‌پردازیم. تفاوت درخت تاغ با درخت گز با توصیف و ذکر خصوصیات هرکدام بیان شده است.
دریافت مشاوره تخصصی رایگان