گونه وزغ تالشی
نام فارسی: وزغ تالشی
نام علمی: Bufo eichwaldi
نام انگلیسی: Talysh Toad
این گونه از دوزیستان ایران با نام علمی Bufo eichwaldi به عنوان بزرگترین گونه دوزیست ایران شناخته شده اما تاکنون مطالعات بسیار کمی روی آن انجام شده و اطلاعات زیادی درمورد آن در دست نیست. وزغ تالشی وابسته به یکی از بزرگترین خانواده‌های وزغ با تعداد 610 عضو است. از این جانور با نام‌های «وزغ تالشی» و «وزغ ایچوالد» در کتاب‌های جانورشناسی نام برده شده است. وزغ تالشی دارای بدنی پهن و مکعبی شکل به طول تقریبی 14 سانتیمتر و پاهایی به طول 13 سانتیمتر است، سری بزرگ دارد و چشمانی که در دو طرف سر متمایل به جلو و بالا قرار گرفته است. پوست بدن آن نیز به رنگ کرم-قهوه‌ای با خال‌های سیاه رنگ است. سطح شکمی آن سفید یا شیری با خال‌ها یا لکه‌های بزرگ تیره رنگ و نامنظم به رنگ قهوه‌ای-مشکی است.
دریافت مشاوره تخصصی رایگان
ویژگی‌های ظاهری
دارای اندازه بزرگ بوده و نوار تیره غده پاروتوئید معمولاً به طرف بدن امتداد ندارد. پرده صماخ کوچک، گاهی اوقات در زیر پوست مخفی است. پشت بدن خاکستری-قهوه‌ای چرک و زرد-قهوه‌ای تا سبز-زیتونی و سبز همراه با نقاط تیره نامشخص یا یکرنگ است. شکم سفید چرک یا اغلب مایل به زرد همراه با تعداد کم و بیش نقاط تیره و فاقد اندام تشدید صدا است. نرها در زمان تولید مثل دارای اجسام پینه‌ای سیاه در روی سه انگشت پاهای جلو هستند.
ویژگی‌های زیستی
در جنگل‌ها، باغ‌ها و مرغزارها یافت می‌شود. ولی عمدتاً در جاهای تاریک و مرطوب مثل زیر زمین، طویله‌ها، غارها، زیر سنگ‌ها، کنده درختان، ریشه‌های بزرگ زندگی کرده و در طول روز در چنین جاهایی مخفی می‌شود. این وزغ مکان‌های فوق را در تاریکی ترک می‌کند و صبح زود به مکان‌های خود بر می‌گردد. مثل سایر دوزیستان، افراد جوان کمتر از افراد بالغ از نور گریزانند. از انواع مختلف حشرات عمدتاً سوسک‌ها و مورچه‌ها و زنبورها تغذیه می‌کنند.
همچنین از عنکبوتها، هزارپایان، کرم‌های خاکی، حلزون‌ها و سایر جانوران مشابه این‌ها تغذیه می‌نمایند. در وضعیت استثنایی قادر است دوره‌های بسیار طولانی گرسنگی را تحمل نماید که در طول این دوره به حالت خواب مرگ نما یا غیرزنده (Abiosis) باقی می‌ماند. تخم‌ریزی در اوایل فروردین و در قسمت‌های شمالی در اردیبهشت تا اوایل خرداد صورت می‌گیرد. جانور نر همیشه خیلی کوچکتر از ماده است.
زیستگاه وزغ تالشی، پراکندگی و فراوانی
شمال ایران، مازندران (جنوب شهر ساری، رامسر) و گیلان از ارتفاع حدود 250 متری. این گونه در نواحی کوهستانی و جنگلی زندگی می‌کند و ترجیحاً مناطق مرطوب و دارای سایه را برای زیست انتخاب می‌کند.
پراکنش جهانی
پراکندگی وزغ تالشی در جهان در کشورهای آذربایجان، قفقاز و ایران است.
وضعیت حفاظتی
در لیست قرمز در وضعیت آسیب‌پذیر (VU) دارد و جمعیت آن رو به کاهش است. از نظر قوانین ملی این گونه جزو گونه‌های غیرحمایت شده است.
طبقه بندی گونه وزغ تالشی
سایر اعضای این خانواده را بشناسیم
راسته دوزیستان بدون دم
Morphological characters: They have large sizes and the sharp knobs grew less than Touran Green Toad. The black line of the parathyroid glands normally does not continue towards the body. Tympanic cavity is small, and sometimes is hidden under skin. The dorsal part is dark brown-black, yellow-black, green-olive, and green with dark spots with unclear dark spots. The ventral part is dark white or mostly is yellowish with a few dark spots. They lack the re-sonator. The males during the reproduction season have black pineal bodies on the three fingers of the forelimbs.
Biological characters: They found in the forests, gardens, and meadows. But thy mostly live in the humid and dark places such as underground, stables, caves, under the stones, trunks, and big roots.This toad leaves these places in the dark and return to these places early in the morning. Like other amphibians, the young animals avoid the lights less than the immature individuals. They feed on different insects, ants, and bees. They also feed on spiders, millipedes, blood worms, snails, and other similar animals. In a special situation, this species enables to tolerate the long periods of hungriness which stays in a death-like sleep or abiosis. The spawning is in early March and in the northern parts starts from April and continues until June. The male is always smaller than the female.
Distribution and habitat: They live in Azerbaijan, Ghafghaz, North Iran (Mazandaran; South Sari, Ramsar), and Gilan in a height of 250 m. This species lives in mountainous area and forests and prefer humid and shadowy places to live.
Conservation status: It listed as at near threatened (NT) in IUCN and their population is going down. This species is an unprotected species based on the national rules.