گونه وزغ سبز
نام فارسی: وزغ سبز
نام علمی: Pseudepidalea variabilis
نام انگلیسی: Variable Toad
دارای کمی پرده مابین انگشتان اندام‌های عقبی، همچنین قسمت‌های سبز رنگ در پشت بدن. توبرکول‌های مفصلی تک، بدن خپل و سری نسبتاً باریکتر از سر وزغ معمولی، پرده صماخ کاملاً بزرگ و در بیشتر مواردقابل رویت.
دریافت مشاوره تخصصی رایگان
ویژگی‌های ظاهری
وزغ سبز از تنوع ظاهری بسیار بالایی برخوردار است. پوست پشتی وزغ سبز دارای خال‌های بزرگ و رنگی است که در زمینه‌ای خاکستری روشن مایل به سبز قرار دارند. نقطه‌های قرمز رنگی در بین و میان لکه‌ها دیده می‌شود. الگوی طرح پشتی این وزغ از تنوع بسیار بالایی برخوردار است به طوری که نمی‌توان 2 نمونه یکسان از نظر طرح و نقش پیدا کرد. شکم و گلو به رنگ سفید، سفید-خاکستری، یا زرد با لکه‌های تیره یا حتی گاهی بدون لکه است. پرده صماخ کاملاً بزرگ و در بیشتر موارد قابل روئت است. پشت بدن دارای تعداد زیادی زگیل است. غده پاروتوئید پهن و به شکل گلابی یا کلیه مانند است. نرها دارای یک کیسه صدای خیلی بزرگ و زگیل‌های متمایل به سیاه در پشت بدن هستند. همچنین نرها در فصل جفتگیری بر روی انگشت اول و دوم و گاهی انگشت سوم لایه‌ای سیاه یا قهوه‌ای تیره دارند.
ویژگی‌های زیستی
وزغ سبز گونه‌ای شب فعال است و سایه را ترجیح می‌دهد. از حشراتی همچون سوسک و مورچه تغذیه می‌کند. دوره جنینی و دگردیسی در وزغ‌ها معمولا بسیار کوتاه است چرا که این جانوران معمولاً در مناطقی زیست می‌نماید که اغلب اوقات سال خشک هستند به همین دلیل زمان تخم‌ریزی و نمو تخم‌ها و لاروها محدود به دوره‌های کوتاه بارندگی و مانداب‌های تشکیل شده پس از بارندگی می‌شود، بر همین اساس دوره تخم‌ریزی، نمو جنین، لاروها و دگردیسی بسیار کوتاه است. بنابراین اگر تعداد زیادی از بالغین در یک دوره کوتاه تخم‌ریزی کنند پس از مدت بسیار کوتاهی میتوان 1,000 وزغ نابالغ بسیار کوچک که شاید هر کدام تنها 1 تا 2 سانتیمتر طول داشته باشند، مشاهده نمود.
زیستگاه وزغ سبز، پراکندگی و فراوانی
این گونه در بین علفزارها، مناطق استپی، جنگل‌ها، درختچه‌زارها، تالاب‌ها، آبگیرها، مناطق مسکونی، باغ‌ها و مناطق کوهستانی و تپه ماهوری زندگی می‌کند. وزغ سبز فراوانترین وزغ ایران است و در اکثر مناطق نیمه غربی و مرکزی ایران دیده می‌شود.
پراکنش جهانی
پراکندگی وزغ سبز در جهان در کشورهای آذربایجان، ارمنستان، افغانستان، آلمان، ایران، ترکیه، دانمارک، روسیه، سوئد، عراق، قزاقستان،گرجستان، لبنان و یونان است.
وضعیت حفاظتی
در لیست قرمز دارای اطلاعات کم (DD) و وضعیت جمعیتی آن نامشخص بوده و از نظر قوانین ملی این گونه جز گونه‌های غیرحمایت شده است.
طبقه بندی گونه وزغ سبز
سایر اعضای این خانواده را بشناسیم
راسته دوزیستان بدون دم
Morphological characters: They are quite various. The dorsal skin has big colorful spots on a light grey to green background. Red spots are distributed between these spots. The dorsal pattern is quite various while sometimes is so hard to distinguish between two species. Ventral part and throat are white, light grey, or yellow with dark spots or even with no spots. Tympanic cavity is quite big and is mostly visible. The dorsal part has some tubercle. Parathyroid glands are wide and pear-shape or kidney-shape. The males have a very large vocal sac and black tubercles on the dorsal parts. Males also in the breeding seasons on the first and the second finger or even third finger have a black or dark brown layer.
Biological characters: This species in nocturnal and prefer the shadows. They feed on insects such as cockroaches and ants. The embryonic and metamorphosis in the toads is usually so short because these animals live in the areas which are dried in most of the times of a year. That is why the spawning, embryonic developmental, larvae, and metamorphosis are too short. Thus, if so many of matures spawn in a short time, they can have 1,000 small immature toads which each of them are probably 1 to 2 cm in length.
Conservation status: They listed as Data Deficient (DD) in IUCN and their growth patterns of their population are unknown. This species is an unprotected species based on the national rules.