گونه وزغ بی‌گوش ایرانی
نام فارسی: وزغ بی گوش ایرانی
نام علمی: Pseudepidalea surdus
نام انگلیسی: Iranian Earless Toad
فاصله بین چشم‌ها بزرگ یا کوچکتر از پلک بالایی چشم، فاقد پرده صماخ، سطح فوقانی خاکستری یکرنگ یا همراه با لکه‌های کوچک سیاه خیلی کمرنگ، استخوان صماخی خیلی مشخص، ناحیه پشت بدن فاقد لکه‌های حلقوی سبز زیتونی؛ اغلب دارای دو نوار روشن هلالی شکل همگرا در پشت بدن.
دریافت مشاوره تخصصی رایگان
ویژگی‌های ظاهری
از آنجایی که پرده صماخ یا به عبارتی همان گوش در این گونه در زیر پوست قرار دارد و از روی پوست معمولاً به سختی قابل رؤیت است به همین دلیل این گونه را وزغ بی‌گوش می‌نامند. فاقد قالب استخوانی روی سر است. غده پاروتوئید در این گونه کوچک و تقریبا چهار گوش است. سطح پشتی بدن خاکستری یا زیتونی کمرنگ بوده و در سطح پشتی به خصوص روی پاهای عقبی لکه‌های کوچک سبز تیره و یا سیاه کوچک و توپر را می‌توان دید. معمولاً دو نوار روشن نیز در پشت بدن دارد. پرده شنا نامشخص است.
ویژگی‌های زیستی
اغلب از مورچه‌ها، لارو حشرات، موریانه‌ها و سوسک‌ها تغذیه می‌کند.
زیستگاه وزغ بی‌گوش ایرانی، پراکندگی و فراوانی
در ایران در نواحی جنوبی استان سیستان و بلوچستان، کرمان، هرمزگان، بوشهر و استان فارس تاکنون یافت شده است. در مرغزارها و حوضچه‌های آبی مناطق کشاورزی پراکنش دارد.
پراکنش جهانی
پراکندگی وزغ بی‌گوش ایرانی در جهان، در کشورهای عراق، پاکستان و ایران است.
وضعیت حفاظتی وزغ بی‌گوش ایرانی
کودهای شیمیایی و سموم کشاورزی از عوامل مهم کاهش جمعیت این گونه به شمار می‌روند. در حال حاضر در لیست قرمز کمترین نگرانی (LC) را دارد و دارای جمعیت رو به کاهش است. از نظر قوانین ملی این گونه جزو گونه‌های غیرحمایت شده است.
طبقه‌بندی گونه وزغ بی‌گوش ایرانی
سایر اعضای این خانواده را بشناسیم
راسته دوزیستان بدون دم
Morphological characters: As far the tympanic cavity or the ear is under the skin and it is hard to be observed on the skin and for this reason they call this species earless toad. They lack osseous frame in the head. The parathyroid glands in this species are small and almost are cubic. The dorsal part is grey or light olive and the black and dark green spots are obvious on the dorsal part. Normally they have two dark lines on the dorsal part. The swimming mesentery is invisible.
Biological characters: They feed on ants, larval insects, termites, and cockroaches.
Distribution and habitat: They have been found in Iraq, Pakistan, Iran (in southern Sistan and Balouchestan, Kerman, Hormozgan, Boushehr, and Fars Province). They are distributed in meadows and ponds in the agricultural areas.
Conservation status: Environmental pollutions andagricultural pesticides threatened this species. They currently listed as at least concerned (LC) in IUCN and their population is constant. This species is an unprotected species based on the national rules.