گونه خارپشت بیابانی
خانه / سرفصل های دوره راهنمایان گردشگری / دروس اکوتوریسم / راسته خارپشتان / گونه خارپشت بیابانی

گونه خارپشت بیابانی Desert Hedgehog

نام فارسی: خارپشت بیابانی

نام علمی: Paraechinus aethiopicus

نام انگلیسی: Desert Hedgehog

گونه خارپشت بیابانی

در دوره راهنمایان طبیعت‌گردی تمام گونه‌های جانوری ایران و زیستگاه‌هایشان معرفی خواهند شد، برای دریافت مشاوره و شرکت در دوره فرم زیر را پر نمایید.

دریافت مشاوره تخصصی رایگان



ویژگی‌های ظاهری خارپشت بیابانی

طول سر و بدن 140 تا 230 میلی‌متر، طول دم 20 تا 35 میلی‌متر، طول كف پای عقب 26 تا 35 میلی‌متر، طول خارها 27 میلی‌متر و وزن 400 تا 700 گرم است. همانند خارپشت برانت، در بین خارهای عقب پیشانی قسمتی از پوست بدون خار است كه خارهای پیشانی را به 2 قسمت تقسیم می‌کند و تفاوت اصلی آن با خارپشت برانت در دندان پیش آسیای دوم است. در خارپشت بیابانی این دندان بسیار کوچک است و 1 یا به ندرت 2 ریشه دارد ولی در خارپشت برانت دندان کامل است و 3 برجستگی و 2 تا 3 ریشه دارد. گوش‌ها از خارهای پشت سر بلندتر و در سطح داخلی و خارجی از موهای کوتاه سفید رنگ پوشیده شده است. موهای زیر بدن بسیار نرم هستند. رنگ موهای صورت از پوزه تا چشم‌ها قهوه‌ای تیره و از چشم تا گوش سفید است. خارهای متراكم، نازک و گندمی رنگ دارد. پهلوها و زیر بدن سفید و روی دست، پا و دم، قهوه‌ای كم رنگ است.

ویژگی‌های ظاهری خارپشت بیابانی

ویژگی‌های زیستی خارپشت بیابانی

خارپشت بیابانی شب‌گرد است و با شرایط زندگی در مناطق بیابانی سازگار شده است. واحه‌ها و مناطقی با پوشش گیاهی مناسب که غذای فراوان دارد را ترجیح می‌دهد. در فصل زمستان و در مناطق سردسیر چندین هفته زمستان خوابی دارد. هنگام زمستان خوابی هر چند روز یک بار برای غذا خوردن از لانه خارج می‌شود. از لانه روباه یا تونل‌های زیرزمینی خرگوش‌ها به عنوان لانه استفاده می‌کند.
تغذیه: به علت زندگی در مناطق بیابانی بیشتر از مواد جانوری مانند حشره، مار و قورباغه تغذیه می‌کند.
تولید مثل: دوره بارداری 30 تا 40 روز است و 2 تا 3 بچه بی‌مو به دنیا می‌آورد. بچه‌خواری در این حیوان مشاهده شده است. طول عمر حدود 9 سال است.

ویژگی‌های زیستی خارپشت بیابانی

زیستگاه، پراکندگی و فراوانی خارپشت بیابانی در ایران

زیستگاه خارپشت بیابانی بوته‌زارهای ساحلی و استپ‌های بيابانی و تپه ماهوری است. تا‌كنون تنها از جزیره تنب بزرگ در خلیج فارس گزارش شده است.

خارپشت بیابانی در ایران

پراکنش جهانی خارپشت بیابانی

پراکندگی خارپشت بیابانی در جهان، در آفریقا و خاورمیانه است.

خارپشت بیابانی در جهان

وضعیت حفاظتی

در طبقه گونه کمترین نگرانی (LC) فهرست سرخ IUCN قرار دارد. اطلاعات بسیار کمی از وضعیت خارپشت بیابانی در ایران وجود دارد. با توجه به توسعه جزیره تنب بزرگ، تخریب زیستگاه‌های محدود این گونه مهمترین عامل تهدید كننده آن به شمار می‌رود. بررسی جزایر اطراف تنب بزرگ (ابوموسی و تنب كوچک) به منظور پی بردن به حضور این گونه ضروری است.

طبقه بندی گونه خارپشت بیابانی

طبقه بندی گونه خارپشت بیابانی

سایر اعضای این خانواده را بشناسیم

راسته خارپشتان

- گونه خارپشت اروپایی

- گونه خارپشت برانت (خارپشت ایرانی)

- گونه خارپشت بیابانی

- گونه خارپشت گوش‌بلند

External Features: HB 140-230 mm, T 20-35 mm, HF 26-35 mm, S 27 mm and, W 400-700 gr. As in Brandt’s hedgehog (Paraechinus hypomelas), a bare part of the forehead divides its spiny area to two parts. Ears are longer than spines of the upper parts of the head and are covered with short white-colored hairs on internal and external surfaces. Soft hairs cover the ventral area. Facial hairs from snout to eyes are dark brown and from eyes to ears are white in color. Body is covered with dense, thin and tawny colored spines. Lateral and ventral areas are white; fore and hind feet and tail are light brown in color.
Biological Features: It is nocturnal and well adapted to desert conditions. Usually prefers oases and areas with good vegetation and abundant food. Food in desert habitats consists of insects, snakes and frogs. In winter and colder habitats, it undergoes several weeks of hibernation. During this period, it may emerge several times from its nest to feed. Fox dens or rabbit warrens are used as nests. Gestation period is 30 to 40 days and 2 to 3 hairless young are born. Cannibalism of young hedgehogs is reported in this species. Longevity is approximately 9 years.
Habitat, Distribution and Abundance: Habitat of the desert hedgehog includes coastal bush lands, desert and hilly steppes. It has only been recorded on Greater Tonb Island in the Persian Gulf.
Conservation Status: IUCN lists this species as LC. Information available on this species in Iran is limited. Rapid development on Greater Tonb Island is a serious threat, and further research is necessary to document the presence of the species on Islands close to Greater Tonb (e.g. Abu Musa and Lesser Tonb Islands).



مطالب مرتبط


برچسب ها


ارسال پیام


کد بالا را در کادر وارد نمایید :