گونه خفاش دم‌موشی بزرگ Greater Mouse-tailed Bat
نام فارسی: خفاش دم‌موشی بزرگ
نام علمی: Rhinopoma microphyllum
نام انگلیسی: Greater Mouse-tailed Bat
ویژگی‌های ظاهری گونه خفاش دم‌موشی بزرگ
طول سر و بدن 61 تا 102 میلی‌متر، طول ساعد 59 تا 70 میلی‌متر، طول دم 30 تا 63 میلی‌متر و وزن 14 تا 37 گرم است.خفاش دم‌موشی بزرگ ،بزرگ‌ترین گونه خفاش‌های دم‌موشی است. دم همیشه کوتاه‌تر از ساعد است و مهمیز ندارد. در هر گوش یک گوشک داس شکل با نوک گرد دارد. پاهایش باریک اما از پاهای 2 گونه دیگر Rhinopoma بزرگ‌تر هستند. پرده میان‌رانی بسیار کوچک و حاشیه عقبی آن اندکی مقعر است و در حدود سه‌چهارم طول هر ساق را در بر می‌گیرد. بخش بالایی گلو، صورت و لب‌ها تقریبا برهنه هستند. پایین پشت و پایین‌ترین قسمت شکم نیز برهنه است. در پشت قهوه‌ای مایل به خاکستری کم‌رنگ و در شکم اندکی کم‌رنگ‌تر است. تیغه سهمی آن خیلی بیشتر از R.hardwickii رشد کرده است. 28 دندان دارد.
ویژگی‌های زیستی گونه خفاش دم‌موشی بزرگ
به تناوب بال‌بال می‌زند و بال‌باز می‌رود و ضمن آن بالا و پایین می‌رود که از دور شباهتی ظاهری به پرواز پرندگان کوچک دارد. در پاییز چربی ذخیره می‌کند و در تمام طول سال فعال می‌ماند.
تغذیه خفاش دم‌موشی بزرگ: از حشراتی همچون سوسک‌ها تغذیه می‌کنند.
تولید مثل خفاش دم‌موشی بزرگ: ماده‌ها یک بار فحل می‌شوند، در اسفند جفت‌گیری می‌کنند و در تیر تا مرداد 1 نوزاد به دنیا می‌آورند. دوره آبستنی دست‌کم 123 روز طول می‌کشد.
زیستگاه، پراکندگی و فراوانی گونه خفاش دم‌موشی بزرگ
این خفاش گونه‌ای متعلق به نواحی خشک با بارندگی کمتر از 300 میلی‌متر در سال و پوشش گیاهی تنُک است. در شکاف‌ها، غارهای کوچک، معدن‌ها، تونل‌های زیرزمینی، چاه‌ها، بناهای تاریخی و ساختمان‌های قدیمی می‌خوابد. رطوبت به نسبت پایین و نور را تحمل می‌کند. در ایران از ایلام و خوزستان در امتداد نواحی جنوبی کشور تا سیستان و بلوچستان پراکنده است و از سطح دریا تا ارتفاع 1,300 متری (بیستون) حضور دارد. این گونه خفاش در ایران فراوان است. پرجمعیت‌ترین غار، غار خفاش در دهلران است که حدود 20 هزار فرد از این گونه را در خود جای داده است.
پراکنش جهانی گونه خفاش دم‌موشی بزرگ
پراکندگی خفاش دم موشی بزرگ در دنیا در شمال آفریقا، غرب آسیا تا هندوستان است.
وضعیت حفاظتی گونه خفاش دم‌موشی بزرگ
این گونه از خفاش‌ها گستره پراکندگی وسیعی دارد و دست‌کم در بخش‌هایی از ایران فراوان است. بنابراین در فهرست سرخ IUCN در طبقه کمترین نگرانی (LC) قرار دارد. مهمترین عوامل تهدید خفاش دم موشی بزرگ عبارتند از مزاحمت انسانی در خوابگاه‌ها و استفاده از آفت‌کش برای مقابله با ملخ. در ایران از مهمترین غار خوابگاه آن در دهلران محافظت می‌شود.
طبقه بندی گونه خفاش دم‌موشی بزرگ
سایر اعضای خانواده خفاش‌ها را بشناسیم
زیر راسته خفاش‌های کوچک
- گونه خفاش دم موشی کوچک
- گونه خفاش دم موشی بزرگ
- گونه خفاش دم موشی مسقطی
External Features: HB 61-102 mm, FA 59 –70 mm, T 30-63 mm and W 14-37 gr. Largest mouse-tailed bat. Tail always shorter than forearm. No calcar. Tragus long and bluntly sickle-shaped. The feet slender, but larger than those of other two species of Rhinopoma. The interfemural membrane is rather small, its posterior border slightly concave and inserted on each tibia distally at about three-quarters of its length. The face, lips and upper throat are nearly naked. The lower back and extreme lower abdomen are also naked. The hair on the back is a pale greyish brown, slightly paler below. The sagittal crest much more developed than that of R.hardwickii. There are 28 teeth.
Biological Features: Flutters and glides intermittently during which rises and falls, superficially resembling some small bird from a distance. Accumulate fat during the autumn and remain active throughout the year. Females are monestrous, mating in March and giving birth to a single young in July-August. Gestation lasts at least 123 days. Feeds on insects such as beetles.
Habitat, Distribution and Abundance: A species of arid areas, with rainfall usually less than 300 mm and with sparse vegetation. Roosts in crevices, small caves, mines, underground tunnels, wells, old monuments and buildings. Tolerates low relative humidity and light. Occurs from sea level up to 1300 m., a.s.l. (Bisotun) in Iran. Recorded from Khuzestan, Fars, Sistan and Baluchestan, Hormozgan and Ilam provinces in Iran. In Iran the species is common; the most populated roost is Khoffash cave in Dehloran, Ilam, with around 20,000 individuals.
Conservation Status: It is widespread and common in at least parts of its range, hence categorized as “Least Concern” (LC) in IUCN Red List of threatened species. Human disturbance in the roost sites and pesticide use against locusts are the main threats. Its most important cave roost in Dehloran is protected.
دریافت مشاوره تخصصی رایگان