گونه جربیل بلوچی Baluchistan Gerbil

نام فارسی: جربیل بلوچی
نام علمی: Gerbillus nanus
نام انگلیسی: Baluchistan Gerbil

ویژگی‌های ظاهری گونه جربیل بلوچی

طول بدن 70 تا 90 میلی‌متر، طول دم 108 تا 125 میلی‌متر، طول کف پای عقب 19 تا 22 میلی‌متر، طول گوش 11 تا 13 میلی‌متر و وزن 10 تا 15 گرم است. جثه‌ای کوچک و تقریبا به اندازه موش خانگی دارد. دم بلند (حدود یک و نیم برابر طول بدن) و کاملا با مو پوشیده شده و قسمت انتهایی نیز دسته مویی تشكیل شده است. موهای بدن بلند، نرم و انبوه است. چشم‌های درشت و پوزه‌ای باریک دارد. سبیل‌ها خوب رشد کرده و سیاه و سفید است. دست و پا 5 انگشت دارد و کف آنها برهنه است. رنگ پشت بدن قهوه‌ای روشن با سایه خاکستری، رنگ موهای صورت روشن‌تر از پشت بدن و در بالای چشم و قاعده گوش یک لکه سفید وجود دارد. رنگ موهای زیر بدن از پوزه تا دم یكدست سفید است. در دو طرف بدن حد فاصل رنگ پشت و زیر بدن کاملا مشخص است.

عکس از شهاب چراغی

دریافت مشاوره تخصصی رایگان

ویژگی‌های زیستی گونه جربیل بلوچی

گونه جربیل بلوچی شب‌گرد است. از گیاهان علفی، دانه‌ها و جوانه‌ها تغذیه می‌کند که آب مورد نیاز بدن را نیز تامین می‌کنند. لانه‌های پیچیده‌ای که بیش از 1.5 متر طول دارند در زیر بوته‌ها حفر می‌کند. زمستان و اوایل بهار تولیدمثل کرده و هر بار 2 تا 5 بچه می‌زاید. بچه‌ها با چشمان بسته و بدن بدون مو متولد می‌شوند.

زیستگاه، پراکندگی و فراوانی گونه جربیل بلوچی در ایران

گونه جربیل بلوچی در زیستگاه‌های بیابانی و استپی مناطق مرکزی و جنوبی ایران و همچنین جزیره قشم یافت می‌شود. در گستره پراکندگی‌اش تنها در مناطق مرتفع کوهستانی و دشت‌های کاملا خشک و دامنه تپه‌های بدون علف دیده نمی‌شود. در نواحی ساحلی در میان تپه‌های ثابت شنی زندگی می‌کند. در نخلستان‌ها، مزارع و گاهی در خانه‌ها نیز دیده می‌شود. اغلب با تراکم بیش از 50 جربیل در هکتار مشاهده می‌گردد.

پراکنش جهانی گونه جربیل بلوچی

پراکندگی جربیل بلوچی در دنیا از فلسطین تا افغانستان، پاکستان، هندوستان، شبه جزیره عربستان و شمال آفریقا است.

وضعیت حفاظتی گونه جربیل بلوچی

گونه جربیل بلوچی در فهرست سرخ IUCN در طبقه کمترین نگرانی (LC) قرار دارد.

طبقه بندی گونه جربیل بلوچی

سایر اعضای این خانواده را بشناسیم

راسته جوندگان

• خانواده موش‌ها
  

زیر خانواده جربیل‌‌ها

- گونه جربیل سبزه (کرمانی، تیره)
- گونه جربیل چیزمن (پاسفید)
- گونه جربیل میان رودان (بین النهرین)
- گونه جربیل بلوچی
- گونه جربیل کوتوله
- گونه جرد ساندوال (ناخن زرد)
- گونه جرد بیابانی هندی
- گونه جرد لیبی
- گونه جرد نیمروز
- گونه جرد ایرانی
- گونه جرد تریست رام
- گونه جرد وینوگرادف (پاسرخ/ آذری)
- گونه جرد زارودنی
- گونه جربیل بزرگ
- گونه جربیل هندی

External Features: HB 70-90 mm, T 108-125 mm, HF 19-22 mm, E 11-13 mm, and W 10-15 gr. It has a small size as the house mouse. Tail is long (1.5 times of the head-body length) and well covered with hair throughout its length and ends with a small tuft. The body fur is long, soft and dense. Eyes are large and muzzle is narrow. Moustaches are well grown and black and white in color. There are 5 toes in each foot with naked soles. The color of the upper parts of the body is light brown with a shadow of gray and the face is covered with lighter fur. A white crescentic area is present above the eye and base of the ear. The fur of the under parts, from cheeks to tail, is pure white. The boundary between upper and lower parts on the flanks is quite demarcated.
Biological Features: Baluchistan gerbil is nocturnal and feeds on gramineous plants, seeds and buds that provide it with the necessary water. Digs complex burrows (more than1.5 m long) under a bush. It breeds in winter and early spring and 2 to 5 young are born in each litter. Young are born naked with closed eyes.
Habitat, Distribution and Abundance: Baluchistan gerbil lives in desert and steppe habitats of central and southern Iran and also Qeshm Island in Persian Gulf. In its distribution range it is only absent in high mountainous ranges, dry plains and bare slopes of the hills. In coastal areas, it is found among fixed sand dunes. It is also found in palm groves, agricultural fields and even houses. Density is often over 50 gerbils per ha.
Conservation Status: Since it lives in deserts and does not cause damage to agricultural fields, populations face no serious threat. IUCN has categorized it as “Least Concern” (LC).