گونه خفاش نعل اسبی کوچک Lesser Horseshoe Bat
نام فارسی: خفاش نعل اسبی کوچک
نام علمی: Rhinolophus hipposideros
نام انگلیسی: Lesser Horseshoe Bat
دریافت مشاوره تخصصی رایگان
ویژگی‌های ظاهری گونه خفاش نعل اسبی کوچک
طول سر و بدن 37 تا 45 میلیمتر، طول ساعد 34 تا 42 میلیمتر، طول دُم 23 تا 33 میلیمتر و وزن 5 تا 9 گرم است. کوچکترین خفاش نعل‌اسبی که به طور متمایزی از تمام خفاش‌های نعل اسبی دیگر کوچکتر است. زائده ارتباطی بالا گرد و زائده ارتباطی پایین (زین از نمای جانبی) کشیده و نوک‌تیز است. موها نرم و انبوه هستند. رنگ بدن در پشت خاکستری– قهوه‌ای و در سطح شکمی روشن‌تر است. نابالغ‌ها کاملا متمایز هستند و تمام موهای بدنشان خاکستری است. در هنگام رخوت بال‌هایش را کاملا دور بدن می‌پیچد.
ویژگی‌های زیستی گونه خفاش نعل اسبی کوچک
هنگام پرواز نسبتا سریع بال می‌زند؛ قدرت مانور زیادی دارد و می‌تواند درجا پرواز کند. کلنی‌های زایمان از 10 تا 500 فرد تشکیل می‌شود. هنگام زمستان‌خوابی اغلب تنهاست و گاهی بسیار نزدیک به زمین می‌خوابد. گاهی تا 500 فرد در یک خوابگاه دیده می‌شوند اما جدا از هم آویزان می‌شوند و هرگز خوشه تشکیل نمی‌دهند. مهاجرت نمی‌کند و بیشترین جابه‌جایی ثبت‌شده در آن 153 کیلومتر است.
تغذیه خفاش نعل اسبی کوچک: عمدتا از پشه‌های ریز، بیدها، بابالنگ‌درازها (Tipulidae) بال‌توری‌ها و قاب‌بالان تغذیه می‌کند.
تولید مثل خفاش نعل اسبی کوچک: پس از حدود 50 روز آبستنی یک تا دو نوزاد به دنیا می‌آورد (یک سوم زایمان‌ها دوقلو است) و در یک سالگی به بلوغ می‌رسد.
طول عمر خفاش نعل اسبی کوچک: در طبیعت 3 تا 4 سال است اما ماکسیمم مقدار ثبت شده آن در اسارت بیش از 21 سال است.
زیستگاه، پراکندگی و فراوانی گونه خفاش نعل اسبی کوچک در ایران
نزدیک به سطح زمین و در حاشیه درخت‌زارهای پهن‌برگ خزاندار، پوشش‌های گیاهی کناررودخانه‌ای و بوته‌زارهای مدیترانه و شبه مدیترانه‌ای خوراکجویی می‌کند. خوابگاه‌های تابستانی (کلنی‌های زادآور) آن را در بخش جنوبی گستره پراکندگی‌اش در مکان‌های زیرزمینی طبیعی و مصنوعی و در بخش شمالی (مثلا در گیلان) در ساختمان‌ها و زیرشیروانی‌ها می‌توان یافت. زمستان را در زیرزمین‌ها، غارهای کوچک و تونل‌ها می‌خوابد. از سطح دریا تا ارتفاع 2,000 متری و در ایران تا ارتفاع 2,600 متری مشاهده می‌شود. چندان فراوان نیست و تاکنون از استان‌های خراسان رضوی، مازندران، گیلان، تهران، اردبیل، آذربایجان غربی، کرمانشاه، مرکزی، زنجان، چهارمحال و بختیاری، ایلام، لرستان، فارس و هرمزگان گزارش شده است.
پراکنش جهانی گونه خفاش نعل اسبی کوچک
پراکندگی گونه خفاش نعل اسبی کوچک در دنیا در اروپا، آسیا و شمال آفریقاست.
وضعیت حفاظتی
گستره پراکندگی وسیعی دارد و در بسیاری از کشورهای جهان نسبتا فراوان و جمعیت آن در بسیاری مناطق ظاهرا پایدار است. از این رو در فهرست سرخ IUCN در طبقه کمترین نگرانی (LC) قرار دارد. مهمترین عوامل تهدید آن عبارتند از مزاحمت، از بین رفتن زیستگاه‌های زیرزمینی، گسترش کشاورزی، چندپاره شدن زیستگاه و استفاده از آفت‌کش در زمین‌های کشاورزی. کاهش جمعیت آن در ایران در چند دهه اخیر چشمگیر بوده و نیاز به حمایت دارد. از زایشگاه‌ها، غارهای زمستان‌خوابی و زیستگاه‌های خوراکجویی آن باید حفاظت شود.
طبقه بندی گونه گونه خفاش نعل اسبی کوچک
سایر اعضای این خانواده را بشناسیم
راسته خفاش‌ها
زیر راسته خفاش‌های کوچک
خانواده خفاش نعل اسبی
- گونه خفاش نعل اسبی بخارائی
- گونه خفاش نعل اسبی کوهستانی
- گونه خفاش نعل اسبی بزرگ
- گونه خفاش نعل اسبی مدیترانه‌ای
- گونه خفاش نعل اسبی مهلی
- گونه خفاش نعل اسبی کوچک
External Features: HB 37-45 mm, FA 34-42 mm, T 23-33 mm and W 5-9 gr. It is the smallest horseshoe bat, significantly smaller than all others. Upper connecting process rounded, lower connecting process (sella from side view) longer and pointed. Fur soft and fluffy; grey-brown on dorsal surface and lighter underneath. Youngsters quite distinct with all fur on their body being gray. Wraps its wings completely around the body when torpid.
Biological Features: Fluttering flight, with relatively fast wing beats, high maneuverability and capable of hovering. Forms maternity colonies of 10 to 500 individuals. Often hibernates singly, sometimes very close to the ground. Occasionally up to 500 individuals roost in one site, but bats hang singly never in clusters. Feeds mainly on midges, moths, craneflies, Neuroptera and Coleoptera. Sedentary with the longest recorded movement of 153 km. After about seven weeks of pregnancy gives birth to one or two young (one third of females bearing twins) and attains maturity at the first year. The average lifespan in the wild is about 3 to 4 years, however the maximum age recorded in captivity is 21 years.
Habitat, Distribution and Abundance: Forages close to ground within and along the edges of broadleaf deciduous woodland, riparian vegetation, Mediterranean and sub-Mediterranean shrubland. Summer roosts (breeding colonies) are in natural and artificial underground sites in the southern part of the range, and attics and buildings in the northern part (as in Guilan). Hibernates in underground sites including small caves and burrows. Occurs from sea level up to 2000 m. and in Iran up to 2600 m., a.s.l. It is not so common in Iran. Recorded from Khorasan Razavi, Mazandaran, Guilan, Tehran, Ardabil, West Azarbaijan, Kermanshah, Markazi, Zanjan, Chaharmahal bakhtiari, Ilam, Lorestan, Fars and Hormozgan provinces.
Conservation Status: It has a large range, fairly common and apparently stable in many areas, hence listed as “Least Concern” (LC) in IUCN Red List of threatened species. The main threats include disturbance and loss of underground habitats and attics, agricultural intensification, fragmentation and isolation of habitats, and the use of pesticides in agricultural areas. Its population decline in Iran has been considerable through the past decades and is in need of protection. Protecting maternity roosting sites, hibernation caves and foraging habitats is recommended.