خانواده فک‌ ها FAMILY PHOCIDAE

فک‌ها پستاندارانی آبزی هستند، در گذشته این خانواده را راسته جداگانه‌ای بنام PINNIPEDIA قرار می‌دادند. ولی درحال حاضر اکثر تاکسونومیست‌ها راسته مذکور را حذف و خانواده‌های آن را در راسته گوشت‌خواران جای داده‌اند. بدن این حیوانات برای زندگی در داخل آب تغییراتی یافته است. اکثر فک‌ها مانند نهنگ‌ها دارای لایه ضخیمی از چربی در زیر پوست هستند که این لایه باعث تولید انرژی، سبکی وزن برای شنا و عایق نمودن بدن می‌گردد. گردن کلفت آن‌ها بدن حیوان را در مقابل تیزی صخره‌ها و یخ‌ها حفظ می‌کند. در موقع شیرجه رفتن به زیر آب که تنفس متوقف می‌شود ضربان قلب کاهش می‌یابد. به طوری‌که در فُک‌های بالغ تعداد ضربان قلب از 55 تا 120 بار در دقیقه به 4 تا 15 بار در دقیقه می‌رسد. علاوه بر این در زیر آب رگ‌های خونی سطح بدن منقبض می‌شوند ولی جریان خون برای قلب و مغز حالت عادی دارد. در این شرایط میزان مصرف اکسیژن به یک سوم کاهش می‌یابد. اعضاء خانواده فک‌ها تحمل زیادی نیز در مقابل افزایش اسید لاکتیک و گاز کربنیک خون دارند. ولی پس از 5 تا 10 دقیقه ماندن در سطح آب ضربان قلب و ترکیبات خون به حالت عادی برمی‌گردد. چنین کارآمدی در استفاده از اکسیژن، برخی از فک‌ها را قادر ساخته تا بیشتر از 70 دقیقه در زیر آب باقی بمانند و تا عمق 900 متری در آب فرو روند.

ارزش اقتصادی فک‌ها

فک‌ها با خوردن آبزیان ضعیف و مریض و ایجاد تعادل در جمعیت آنها، در اکوسیستم دریای خزر نقش مؤثری به عهده دارد. همه ساله تعداد زیادی از بچه‌های فک برای استفاده از پوست با ارزش آنها شکار می‌شوند علاوه بر آن از گوشت و چربی فک نیز استفاده می‌شود.

فک‌ها با خوردن آبزیان ضعیف و مریض

بچه‌های فک

خانواده فک‌ ها در ایران 1 گونه دارد.

راسته گوشتخواران

خانواده فک‌ها

- گونه فک خزری

خانواده فک ها

دریافت مشاوره تخصصی رایگان

مطالب مرتبط

معرفی گونه سمور جنگلی

جثه سمور جنگلی کمی بزرگ‌تر از سمور سنگی و گوش‌ها نیز بلندتر و پهن‌تر است. لکه زیر گلو و سینه برخلاف سمور سنگی دو‌ شاخه و سفیدرنگ نیست بلکه به رنگ زرد طلایی یا کرم است. کف پاها موهای متراکمی دارد که پینه‌ را می‌پوشاند، به همین علت ردپای این حیوان کاملاً مشخص نیست. موهای بدن بلند، کلفت، نرم، براق و به رنگ قهوه‌ای است.

معرفی گونه سمور سنگی

سمور سنگی جثه‌ای به اندازه گربه خانگی دارد. بدن کشیده و استوانه‌ای، پوزه دراز، گوش‌ها نسبتاً بزرگ و کاملاً گرد، دم نسبتاً بلند و پشمالو، پاها کوتاه، ناخن‌ها بلند و نیمه جمع شونده هستند. کف پا از موهای پراکنده‌ای پوشیده شده است به همین دلیل رد این حیوان کاملاً مشخص نیست. پوشش زمستانی، بلند و قهوه‌ای رنگ است. لکه سفید و پهنی در ناحیه زیر گلو دارد که در پایین دو شاخه می‌شود و به طرف دست‌ها امتداد می‌یابد (در مواردی نادر لکه‌ سفید کوچک بوده یا وجود ندارد).

معرفی گونه زرده بر

گونه زرده‌بر دارای جثه کوچک، پوزه کوتاه، گوش‌ها نسبتاً بلند با انتهای سفیدرنگ، پاها کوتاه، دم بلند و پشمالو با انتهای تیره است. رنگ بدن قهوه‌ای است و خال‌ها و لکه‌های پهن زرد رنگی در نواحی سر، پشت و دم وجود دارد. در اطراف چشم‌ها نیز نوار قهوه‌ای رنگی دیده می‌شود. در فصل جفت‌گیری (در حالت اسارت) تغییرات مشخصی در رنگ نرهای غالب به وجود می‌آید. در برخی از آنها خال‌های زرد روی بدن به لکه‌های نارنجی روشن تغییر رنگ می‌دهند.

معرفی گونه رودک عسل خوار

رودک عسل خوار که از گونه‌های پستانداران ایران است، شباهت زیادی به رودک معمولی دارد. برخلاف اکثر پستانداران، رنگ پشت آن سفید یا خاکستری متمایل به زرد و رنگ پهلوها و زیر بدن کاملاً سیاه است. در ناحیه سر، نوارهای سیاه و سفید وجود ندارد.

معرفی گونه رودک ( گورکن)

در گونه رودک یا گورکن جثه به اندازه یک سگ متوسط، دست و پا کوتاه، ناخن ها بسیار بلند، دم کوتاه و کلفت، رنگ پشت خاکستری، زیر شکم و پاها تیره‌تر است. بر روی سر نوارهای پهن سیاه و سفید دارد. نوار سیاه که از پوزه شروع می‌شود تا گوش‌ها ادامه داشته و چشم‌ها را می‌پوشاند، نوار سفید چسبیده به نوار سیاه است. در رودک استخوان فک پایین از جمجمه جدا نمی‌شود.گورکن در ایران به نسبت کمیاب است.

معرفی گونه راسو

گونه راسو کوچک‌ترین گوشت‌خوار در دنیا است. گاهی با موش‌ها اشتباه می‌شود. این حیوان بدنی دراز و باریک و گوش‌های کوچک و گرد و دمی کوتاه دارد. موهای پشت به رنگ قهوه‌ای و پایین بدن، سفید است. خط حدفاصل رنگ پشت و پایین بدن کاملاً مشخص است. در فصل زمستان و به‌خصوص در مناطق کوهستانی، مانند البرز و مناطق سردسیر آذربایجان موهای پشت کم‌رنگ‌تر و گاهی کاملاً سفید می‌شوند. ولی تعدادی موی سیاه در انتهای دم مشاهده می‌شود.

معرفی گونه شنگ هندی

گونه شنگ هندی شباهت زیادی به شنگ دارد، با این تفاوت که جثه‌اش قدری کوچک‌تر، رنگ تیره‌تر، موها نرم‌تر و نیمه انتهایی دم پهن و پارو مانند است. (در شنگ، دم لوله‌ای شکل است). شنگ هندی در ایران در رودخانه‌ها، تالاب‌ها و مصب‌ها زندگی می‌کند.

معرفی گونه شنگ

گونه شنگ که پستاندار نیمه‌آبزی است، جثه بزرگ و استوانه‌ای شکل، پوزه پهن با سبیل‌های بلند و کلفت، گوش‌ها و چشم‌های کوچک دارد. دم بلند و لوله‌ای شکل است که در قاعده پهن و کلفت می‌شود. دست و پا کوتاه‌ هستند و در بین انگشتان پرده‌ای وجود دارد. موها نرم و انبوه، به رنگ قهوه‌ای تا قهوه‌ای متمایل به خاکستری، زیر چانه و گلو سفید است. شنگ در ایران در استان‌های شمالی و غربی کشور حضور دارد.

خانواده راسوها

این حیوانات از نظر طرز زندگی و نوع زیستگاه تفاوت‌های زیادی با هم دارند. برخی مانند سمور به راحتی از درختان بالا می‌روند، رودک‌ها زندگی زیرزمینی دارند و برخی نیز مانند شنگ در آب به سر می‌برند. اغلب آنها به صورت انفرادی زندگی می‌کنند. بسیار پرتحرک و چابک هستند. اغلب افراد خانواده راسوها یک جفت غده توسعه یافته تولید بو در ناحیه مخرج دارند که بوی تندی تولید می‌کند و وسیله دفاعی حیوان به شمار می‌رود

معرفی گونه گرگ Canis lupus

گرگ بزرگ‌ترین سگ‌سان وحشی است. گرگ و روباه بعد از انسان بیشترین پراکندگی طبیعی را در بین پستانداران زمینی دارند. معمولاً گرگ نر که گرگ آلفا نامیده می‌شود هدایت گروه را برعهده دارد. روش حمله گرگ می‌تواند از طعمه‌ای به طعمه دیگر کاملا متفاوت باشد. سرگین گرگ حاوی مواد مختلفی از جمله مو، استخوان، مواد گیاهی و گاهی پلاستیک و زباله است. وضیت حفاظتی آن در مناطق مختلف جهان بسیار متفاوت است. اثر پای گرگ بسیار شبیه به اثر پای یک سگ بزرگ است و به راحتی با یکدیگر اشتباه گرفته می‌شوند. سگ‌سانان بر خلاف گربه‌سانان دارای غلاف ناخن نیستند و در رد آنها اثر ناخن دیده می‌شود. برای تشخیص رد سگ از گرگ باید اطلاعاتی داشت که در متن گفته شده است.