گونه وُل پارادوکس Paradox Vole

نام فارسی: ول پارادوکس (کپه داغ)
نام علمی: Microtus paradoxus
نام انگلیسی: Paradox Vole

ویژگی‌های ظاهری گونه ول پارادوکس

طول سر و بدن 115 تا 135 میلی‌متر، طول دم 23 تا 25 میلی‌متر، طول کف پای عقب 16 تا 18 میلی‌متر، طول گوش 7 تا 8 میلی‌متر و وزن حدود 25 گرم است. رنگ موهای بدن شبیه ول شرق خزر (Microtus transcaspicus) ولی دم کوتاه‌تر و به طور یکنواخت از موهای قهوه‌ای روشن و سفید پوشیده شده است.

دریافت مشاوره تخصصی رایگان

ویژگی‌های زیستی گونه ول پارادوکس

گونه ول کپه داغ در بهار و تابستان هنگام طلوع و غروب فعال است اما در زمستان و اوایل بهار اغلب روزگرد است. زمستان‌ها زیر برف فعالیت می‌کند. یک کلونی محدوده‌ای به وسعت 5 تا 12 متر مربع را پوشش می‌دهد.
لانه: لانه‌ها پیچیده و دارای چندین راه ورودی و خروجی است. اتاقک لانه معمولا نزدیک سطح زمین است اما گاهی به عمق 70 سانتی‌متری هم می‌رسد.
تغذیه: از قسمت‌های سبز گیاهان، ریشه‌ها و دانه‌ها تغذیه می‌کند. از محصولات زراعی مانند گندم، جو و ذرت هم تغذیه می‌کند. مواد غذایی را ذخیره می‌کند که گاهی به 3.5 کیلوگرم می‌رسد.
تولیدمثل: از اوایل بهار آغاز می‌شود. طول دوره بارداری 20 تا 22 روز است و در هر زایمان بین 5 تا 7 بچه می‌زاید.

زیستگاه، پراکندگی و فراوانی گونه ول پارادوکس در ایران

گونه ول کپه داغ بیشتر در استپ‌های پوشیده از گرامینه‌ها در کمربند میانی و مرتفع مناطق کوهستانی (از ارتفاع 1,000 تا 2,500 متر بالاتر از سطح دریا) زندگی می‌کند. در مناطق کم ارتفاع (بین 300 تا 1,000 متر بالاتر از سطح دریا) فقط در کنار رودخانه‌ها و دره‌های مرطوب دیده می‌شود. در باغ‌های میوه و یونجه‌زارها فراوان است. تاکنون از شمال شرقی ایران از پارک ملی تندوره، شیروان، بجنورد و گرگان گزارش شده است.

وضعیت حفاظتی گونه ول پارادوکس

اگر چه کاهش جمعیت در برخی از مناطق گزارش شده است، اما گونه ول پارادوکس پراکندگی به نسبت وسیع و احتمالا در زیستگاه‌های مناسب جمعیت‌های فراوانی دارد. به همین دلیل در فهرست سرخ IUCN در طبقه کمترین نگرانی (LC) قرار دارد.

طبقه بندی گونه ول پارادوکس

سایر اعضای خانواده همستر طلایی و وُل‌ها را بشناسیم

راسته جوندگان

• خانواده همستر طلایی و ول‌ها

- گونه ول آبزی (موش آبی)
- گونه ول افغانی
- گونه ول برفی
- گونه ول حفار افغانی
- گونه ول حفار جنوب قفقاز (ول حفار کردی)
- گونه ول حفار ترکمنی
- گونه ول معمولی
- گونه ول اروپای شرقی
- گونه ول شرق خزر (ول کرمانی)
- گونه ول اجتماعی (موش افغان)
- گونه ول ایرانی
- گونه ول قزوینی
- گونه ول كپه داغ (ول پارادوکس)
- گونه ول جنگلی شلکوفنیکوف (ول علفزار)
- گونه ول جنگلی میجر
- گونه ول خراسان
- گونه ول گونتر
- گونه همستر خاکستری (همستر مهاجر)
- گونه همستر برانت (همستر طلایی)

External Features: HB 115-135 mm, T 23-25 mm, HF 16-18 mm, E 7-8 mm, and W 25 gr. Fur color resembles the pelage of Middle East Vole (Microtus transcaspicus) but tail is shorter and uniformly covered with light brown and white hairs.
Biological Features: It is active at dawn and dusk in spring and summer while diurnal in winter and early spring. This vole remains active under snow cover in winter. Burrows are complex structures with many entrances and exits. Nest chamber is usually located close to the ground surface but sometimes reaches a depth of 70 cm. The colony covers an area of 5 to 12 square meters. Diet consists of green plant parts, roots, and seeds. It can also feed on agricultural crops such as wheat, barley and corn. This vole hoards food which sometimes weighs up to 3.5 kg. Breeding starts in middle spring and after a gestation period of 20 to 22 days, 5 to 7 young are born.
Habitat, Distribution, and Abundance: Paradox vole mostly inhabits grasslands in mountainous areas from 1000 to 2500 m., a.s.l. In lowlands (between 300 to 1000 m., a.s.l.) it is only found along rivers and moist valleys. It is abundant in orchards and alfalfa fields. This vole has been reported so far from Tandoreh National Park, Shirvan, Bojnord and Gorgan in north-eastern Iran.
Conservation Status: Population reductions have been reported in few areas. However, wide distribution and relatively high populations in suitable habitats is the reason for categorizing the species as “Least Concern” (LC) by the IUCN.