گونه ول افغانی Afghan Vole
خانه / سرفصل های دوره راهنمایان گردشگری / دروس اکوتوریسم / راسته جوندگان / گونه ول افغانی Afghan Vole

گونه وُل افغانی Afghan Vole

نام فارسی: ول افغانی
نام علمی: Blanfordimys afghanus
نام انگلیسی: Afghan Vole

ول افغانی

گونه ول افغانی به تازگی بر اساس مطالعات صفات جمجمه‌ای و دندانی، در استان خراسان رضوی شناسایی شده است. موها بلند و متراکم و رنگ پشت بدن، قهوه‌ای روشن متمایل به خاکستری، زیر بدن سفید چرک، دم همرنگ پشت بدن و سطح زیرین آن گاهی کمی روشن‌تر است. گوش‌ها کوچک و گرد، چشم‌ها نسبتاً بزرگ است. در این ول صندوق صماخ جمجمه، بیش از حد متورم است که وجه تمایز آن با سایر ول‌ها می‌باشد.

ویژگی‌های ظاهری گونه ول افغانی

طول سر و بدن 97 تا 114 میلی‌متر، طول دم 24 تا 26 میلی‌متر، طول کف پای عقب 16 تا 18 میلی‌متر، طول گوش 7 تا 10 میلی‌متر و وزن حدود 30 گرم است. گوش کوچک و گرد و چشم به نسبت بزرگ است. موها بلند و متراکم و در سطح پشتی قهوه‌ای روشن مایل به خاکستری و زیر بدن سفید چرک است. دم کوتاه و کاملا از موهای قهوه‌ای رنگ پوشیده شده است. قاعده ناخن‌ها قهوه‌ای و نوک آنها زرد است. سبیل‌ها سفید با قاعده سیاه است که 3 سانتی‌متر طول دارد. صندوق صماخ در جمجمه بیش از حد متورم است که وجه تمایز آن با سایر ول‌هاست.

ویژگی‌های ظاهری گونه ول افغانی

در دوره ‎راهنمایان طبیعت‌گردی گونه‌های جانوری ایران به تفصیل معرفی خواهند شد، اطلاعاتی مانند زیستگاه‌ها و پراکندگی آن‌ها، ویژگی‌های زیستی و رفتاری، وضعیت حفاظتی و ...که برای علاقمندان به طبیعت و سفر بسیار جذاب و کاربردیست.

دریافت مشاوره تخصصی رایگان



ویژگی‌های زیستی گونه ول افغانی

گونه ول افغانی روزگرد است اما به ندرت در شب‌ها نیز دیده می‌شود. اجتماعی است.
لانه: این گونه ول در لانه‌هایی با دالان‌های مرتبط بهم و ورودی‌های بسیار زیاد زندگی می‌کند. معمولا صبح زود و اوایل غروب از لانه بیرون می‌آید. لانه در عمق 20 تا 30 سانتی‌متری سطح زمین قرار دارد.
تغذیه: بیشتر از مواد گیاهی تغذیه می‌کند.
تولید مثل: در تمام سال قادر به تولیدمثل است اما در تابستان‌های بسیار خشک این امر متوقف می‌شود. 1 تا 8 بچه می‌زاید.

زیستگاه، پراکندگی و فراوانی گونه ول افغانی در ایران

تاکنون از کوهستان‌ها و تپه ماهورهای واقع در مناطق استپی و نیمه بیابانی در استان خراسان رضوی گزارش شده است.

 ول افغانی در ایران

پراکنش جهانی گونه ول افغانی

پراکندگی ول افغانی در دنیا در جنوب ترکمنستان، کوه‌های بالخان واقع در ساحل شرقی دریای خزر، ازبکستان، تاجیکستان و افغانستان است.

وضعیت حفاظتی گونه ول افغانی

گونه ول افغانی به دلیل گستره وسیع پراکندگی و دارا بودن جمعیت‌های پایدار در فهرست سرخ IUCN در طبقه کمترین نگرانی (LC) قرار دارد. اما گستره این گونه در ایران محدود به مناطق شمال شرقی است و لازم است وضعیت پراکندگی، بوم شناسی و عوامل تهدید کننده آن مطالعه شود.

طبقه بندی گونه ول افغانی

طبقه بندی گونه ول افغانی

سایر اعضای خانواده همستر طلایی و وُل‌ها را بشناسیم

راسته جوندگان

- گونه ول آبزی (موش آبی)
- گونه ول افغانی
- گونه ول برفی
- گونه ول حفار افغانی
- گونه ول حفار جنوب قفقاز (ول حفار کردی)
- گونه ول حفار ترکمنی
- گونه ول معمولی
- گونه ول اروپای شرقی
- گونه ول شرق خزر (ول کرمانی)
- گونه ول اجتماعی (موش افغان)
- گونه ول ایرانی
- گونه ول قزوینی
- گونه ول كپه داغ (ول پارادوکس)
- گونه ول جنگلی شلکوفنیکوف (ول علفزار)
- گونه ول جنگلی میجر
- گونه ول خراسان
- گونه ول گونتر
- گونه همستر خاکستری (همستر مهاجر)
- گونه همستر برانت (همستر طلایی)

External Features: HB 97-114 mm, T 24-26 mm, HF 16-18 mm, E 7-10 mm, and W about 30 gr. Ears are small and round and eyes are relatively large. Long and dense fur on the back is grayish pale yellow while it is creamy white on under-side. Tail is short and completely covered with brown hairs. The claws have brown bases and yellow tips. The white vibrissae, with black roots, are 3 cm long. Bulging tympanic bulla distinguishes this vole from other vole species.
Biological Features: Afghan vole is diurnal but rarely leaves its burrow at night. It is a colonial vole that lives in an extensive system of burrows with multiple exits which are interconnected. It gets out of the burrow early in morning and evening hours of the day. Burrows are 20 to 30 cm below the ground surface. Mainly vegetarian. Reproduce all around the year except in very dry summers. Litter size vary fom one to eight.
Habitat, Distribution and Abundance: It is reported from mountainous and hilly areas of steppes and semi-deserts in Khorasan Razavi Province.
Conservation Status: It is categorized as “Least Concern” (LC) by the IUCN due to wide distribution and extensive populations. However, distribution of the species is limited to northeastern Iran and studies on its distribution, ecology, and threats are needed.



مطالب مرتبط


برچسب ها


ارسال پیام


کد بالا را در کادر وارد نمایید :