گونه خفاش جنگلی بزرگ Giant Noctule
نام فارسی: خفاش جنگلی بزرگ (خفاش نکتیول بزرگ)
نام علمی: Nyctalus lasiopterus
نام انگلیسی: Giant Noctule
ویژگی‌های ظاهری گونه خفاش جنگلی بزرگ
طول سر و بدن 84 تا 104 میلی‌متر، طول ساعد 61 تا 70 میلی‌متر، طول دم 52 تا 74 میلی‌متر و وزن 33 تا 74 گرم است. درشت‌جثه و به وضوح بزرگتر از گونه‌های دیگر این جنس می‌باشد. در ظاهر شبیه N.noctula اما دارای گوشی به نسبت کوتاه‌تر و پهن‌تر. رنگ بدن در پشت قهوه‌ای مایل به قرمز و در سطح شکمی روشن‌تر است. نرها ممکن است دور گردن‌شان موهای بلندی به شکل یال داشته باشند. گوشک کوتاه، پهن و در انتها قارچ‌شکل است. دم یکی دو میلی‌متر از لبه آزاد پرده میان‌رانی بیرون می‌زند. لوب پس مهمیزی رشدیافته‌ای وجود دارد که با قطعه T شکل شاخص به 2 قسمت تقسیم می‌شود. فاصله 2 نوک بال در این گونه حداکثر به 46 سانتی‌متر می‌رسد و از این نظر بزرگترین خفاش حشره‌خوار ایران است، هرچند سنگین‌ترین نیست.
ویژگی‌های زیستی گونه خفاش جنگلی بزرگ
پرواز، گونه خفاش نکتیول بزرگ بسیار سریع و مستقیم بر فراز مناطق باز یا بالای تاج درختان است. در ارتفاع 10 تا 20 متری و اغلب دور از محل خوابگاه شکار می‌کند. در هر شب ممکن است برای خوراک‌جویی تا 30 کیلومتر از خوابگاه دور شود. دست‌کم بعضی از جمعیت‌های آن مهاجرت فصلی دارند.
تغذیه خفاش نکتیول بزرگ: از بیدهای درشت، سوسک‌ها و سنجاقک‌ها تغذیه می‌کند. تا اندازه‌ای گوشت‌خوار استو آثار پر و قطعات استخوان پرندگان آوازه‌خوان کوچک (گنجشک‌سانانی همچون سینه‌سرخ، سسک جنگلی وچرخ‌ریسک سرآبی) به ویژه در زمان مهاجرت پرندگان، در مدفوع این گونه خفاش یافت شده است. برای گرفتن پرندگان مهاجر تا چند صد متر ارتفاع می‌گیرد.
تولید مثل خفاش نکتیول بزرگ: کلنی‌های زایمان ممکن است تا 80 خفاش را در خود جای دهند اما معمولا بیشتر از 35 ماده نیستند. در هر زایمان در نیمه خرداد 1 نوزاد (گاهی دوقلو) به دنیا می‌آورند.
دریافت مشاوره تخصصی رایگان
زیستگاه، پراکندگی و فراوانی گونه خفاش جنگلی بزرگ در ایران
گونه خفاش نکتیول بزرگ در جنگل‌های کنار رودخانه‌ای و جنگل‌های مخلوط و خزان‌دار یافت می‌شود. تابستان‌ها در سوراخ درختان و گاهی در ساختمان‌ها می‌خوابد. برای زمستان‌خوابی از شکاف سنگ‌ها نیز استفاده می‌کند. افراد سرگردان دور از گستره پراکندگی معمول یافت می‌شوند. در همه جا گونه کمیابی است و روند جمعیتی آن رو به کاهش است. پراکندگی آن لکه‌ای و تراکم جمعیت پایین است. تا ارتفاع 1,900 متر از سطح دریا دیده شده است. ایران در حاشیه گستره پراکندگی این گونه قرار دارد و تنها گزارش آن از ایران به سال 1348 بازمی‌گردد. این گونه بر اساس 1 نمونه (احتمالا سرگردان) از رودسر در استان گیلان به فون خفاش‌های ایران افزوده شده است.
پراکنش جهانی گونه خفاش جنگلی بزرگ
گونه خفاش نکتیول بزرگ در اروپا و قسمتی از آسیا وجود دارد.
وضعیت حفاظتی گونه خفاش جنگلی بزرگ
جنگل‌تراشی و کاهش تعداد درختان کهنسال در بسیاری از بخش‌های گستره پراکندگی گونه خفاش نکتیول بزرگ موجب کاهش جمعیت شده است. پراکندگی‌اش لکه‌ای و کلنی‌هایش عمدتا کوچک هستند. به همین دلیل در فهرست سرخ IUCN در طبقه نزدیک به تهدید (NT) قرار دارد ولی می‌تواند تا سطح آسیب‌پذیر یا VU ارتقا یابد. در بیشتر کشورهای واقع در گستره پراکندگی‌اش بر اساس قوانین ملی و بین‌المللی حمایت می‌شود.
طبقه بندی گونه خفاش جنگلی بزرگ
سایر اعضای خانواده خفاش‌ها را بشناسیم
زیر راسته خفاش‌های کوچک
- گونه خفاش مایوتیس بکشتاین
- گونه خفاش مایوتیس شائوب
- گونه خفاش مایوتیس گوش موشی کوچک
- گونه خفاش مایوتیس انگشت دراز
- گونه خفاش مایوتیس سبیل‌دار
- گونه خفاش مایوتیس ناتر
- گونه خفاش مایوتیس گوش بریده (خفاش حنایی)
- گونه خفاش مایوتیس هیرکانی
- گونه خفاش پی پیسترل کوچک (کوتوله)
- گونه خفاش پی پیسترل (خفاش لب کوتاه)
- گونه خفاش پی پیسترل کول (خفاش بال سفید)
- گونه خفاش پی پیسترل ساوی (خفاش دو رنگ)
- گونه خفاش پی پیسترل عربی
- گونه خفاش جنگلی معمولی (خفاش نکتیول)
- گونه خفاش جنگلی بزرگ
- گونه خفاش جنگلی کوچک
- گونه خفاش سروتین شمالی
- گونه خفاش سروتین بوبرینسکی (خفاش قره‌قوم)
- گونه خفاش سروتین هندی
- گونه خفاش سروتین
- گونه خفاش سروتین بتا (خفاش زرد)
- گونه خفاش سروتین آگنف
- گونه خفاش سروتین آناتولی
- گونه خفاش سروتین سندی
- گونه خفاش برفکی
- گونه خفاش گوش پهن آسیایی
- گونه خفاش گوش بلند کوهستانی
- گونه خفاش گوش بلند آسیای میانه
- گونه خفاش گوش بلند قهوه‌ای
- گونه خفاش گوش پهن اروپایی
- گونه خفاش بیابانی
- گونه خفاش بیابانی آسیای میانه
External Features: HB 84-104 mm, FA 61-70 mm, T 52-74 mm and W 33-74 gr. A large bat, clearly larger than other members of the genus. Similar in appearance to N.noctula, though with a relatively shorter and wider ears. Dorsal fur reddish brown, lighter below. Males may have long oily fur on neck resembling a mane. The tragus is short, broad, and mushroom-shaped, distally. The tip of the tail protrudes from the interfemoral membrane by as much as 1-2 mm. The postcalcarial lobe is well developed and divided by the characteristic T-piece. The maximum wingspan reach 460 mm, makes it the largest insectivorous bat of Iran, though not the heaviest.
Biological Features: Very fast and direct flight over open areas or above tree tops. Hunts 10-20 m above the ground, often far from roosts. Foraging range may be greater than 30 km in a single night. Preys on large moths, beetles and dragonflies. It is partly carnivorous and preys on migrating small songbirds such as Robin, Wood Warbler and Blue Tit, which their feathers and bone fragments found in their droppings. Flies up to several hundred meters presumably to catch migratory birds. Maternity colonies may contain up to 80 individuals, though usually not more than 35 females. Females give birth to a single pup per litter (Sometimes twins) at the beginning of June. Seasonally migrant, at least in some populations.
Habitat, Distribution and Abundance: Forages over mixed and deciduous forest and wooded river valleys. Summer roosts in hollow trees, and occasionally in buildings. Rock crevices may also be used as hibernacula. Vagrants have been recorded well outside the normal range. It is rare throughout the range and its population is decreasing. Distribution is patchy and population density is low. Has been found up to 1900 m., a.s.l. Iran is extralimital to its range. The only Iranian record of this species dates back to 1969 based on a single specimen (probably vagrant) from Rudsar in Guilan Province.
Conservation Status: Deforestation, and the loss of old trees, has resulted in population decline in many parts of the range. The range is fragmented and the colonies tend to be mainly small. Consequently it is assessed as “Near Threatened” (NT) in IUCN Red List of threatened species, but may qualify as “Vulnerable” (VU). It is protected by most countries in its distribution range, based on national and international laws.