گونه خفاش جنگلی کوچک Leisler's Noctule
نام فارسی: خفاش جنگلی کوچک
نام علمی: Nyctalus leisleri
نام انگلیسی: Leisler's Noctule
ویژگی‌های ظاهری گونه خفاش جنگلی کوچک
طول سر و بدن 48 تا 72 میلی‌متر، طول ساعد 38 تا 47 میلی‌متر، طول دم 35 تا 48 میلی‌متر و وزن 8 تا 20 گرم است. دارای جثه متوسط و در ساختار شبیه به N.noctula اما کوچکتر و تیره‌تر با بینی نوک‌تیزتر. گوشک کوتاه، گرد و در انتها قارچ‌شکل است. موهایش نسبتا بلند هستند که رنگ آنها در پشت قهوه‌ای - خرمایی تیره و در سطح شکمی قهوه‌ای روشن‌تر است و به زردی می‌زند. موهای پشت بدن دو رنگ هستند و بن آنها تیره‌تر است. رنگ صورت، گوش‌ها و پرده‌های بال قهوه‌ای تیره تا سیاه است. سطح زیرین پرده‌های بال در امتداد بدن و در امتداد بازو تا انگشت پنجم پوشیده از مو است. پرده دم تا قوزک پا می‌رسد و به مهمیز رشدیافته‌ای منتهی می‌شود. دم کوتاه است و تنها اندکی از لبه آزاد پرده میان‌رانی بیرون می‌زند.
ویژگی‌های زیستی گونه خفاش جنگلی کوچک
گونه خفاش جنگلی کوچک با سرعت زیادی پرواز و بر فراز مناطق باز و روی آبگیرها شکار می‌کند. شکارچی فرصت‌طلب حشرات پرنده است. در بخش‌هایی از گستره پراکندگی‌اش مهاجر است (تا 1567 کیلومتر جابه‌جایی در آن ثبت شده است) اما وقتی زمستان معتدل باشد می‌ماند و زمستان‌خوابی دارد.
تغذیه خفاش جنگلی کوچک: غذایش عمدتا از پولک‌بالان تشکیل می‌شود، اما از دوبالان، بال‌موداران، قاب‌بالان و یک‌روزه‌ها نیز تغذیه می‌کند.
تولید مثل خفاش جنگلی کوچک: تا 50 ماده در کلنی‌های زایمان گرد هم می‌آیند. در نیمه دوم خرداد و اوایل تیر 1 یا 2 نوزاد به دنیا می‌آورد. جفت‌گیری در مرداد و شهریور انجام می‌شود. خفاش نر ماده‌ها را صدا می‌زند و حرمسرا تشکیل می‌دهد (تا 9 ماده).
بیشترین طول عمر ثبت شده آن در طبیعت 11 سال است اما حداکثر ممکن است تا 16 سال در اسارت هم زندگی کند.
دریافت مشاوره تخصصی رایگان
زیستگاه، پراکندگی و فراوانی گونه خفاش جنگلی کوچک در ایران
گونه خفاش جنگلی کوچک در انواع گوناگون درخت‌زارها، هم سوزنی‌برگ و هم پهن‌برگ و همچنین در مراتع و دره‌های جنگلی رودخانه‌ها ساکن است. به درختان کهنسال وابسته است. در سوراخ درختان و همچنین در ساختمان‌ها می‌خوابد. محل زمستان‌خوابی آن عمدتا سوراخ درختان، مکان‌های زیرزمینی (مثل غارها) یا ساختمان‌ها و اغلب در گروه‌های بزرگ است. تا ارتفاع 2,400 متر از سطح دریا گزارش شده است. در ایران فراوان‌تر از 2 گونه دیگر این جنس است و پراکندگی وسیع‌تری دارد. از استان‌های مازندران، گلستان، خراسان رضوی، اردبیل، آذربایجان شرقی و فارس گزارش شده است و احتمال حضور آن در گیلان می‌رود.
پراکنش جهانی گونه خفاش جنگلی کوچک
پراکندگی این خفاش در دنیا در اروپا و بخشی از آسیاست.
وضعیت حفاظتی گونه خفاش جنگلی کوچک
گونه خفاش جنگلی کوچک دارای پراکندگی وسیع و فراوان است و شواهدی از افت قابل توجه جمعیت آن وجود ندارد و به همین دلیل در فهرست سرخ IUCN در طبقه کمترین نگرانی (LC) قرار دارد. مهمترین عوامل تهدید عبارتند از: مزاحمت و تخریب خوابگاه آن در درختان و ساختمان‌ها و همچنین نابودی یا تخریب زیستگاه. در بیشتر کشورهای واقع در گستره پراکندگی‌اش بر اساس قوانین ملی و بین‌المللی حفاظت می‌شود.
طبقه بندی گونه خفاش جنگلی کوچک
سایر اعضای خانواده خفاش‌ها را بشناسیم
زیر راسته خفاش‌های کوچک
- گونه خفاش مایوتیس بکشتاین
- گونه خفاش مایوتیس شائوب
- گونه خفاش مایوتیس گوش موشی کوچک
- گونه خفاش مایوتیس انگشت دراز
- گونه خفاش مایوتیس سبیل‌دار
- گونه خفاش مایوتیس ناتر
- گونه خفاش مایوتیس گوش بریده (خفاش حنایی)
- گونه خفاش مایوتیس هیرکانی
- گونه خفاش پی پیسترل کوچک (کوتوله)
- گونه خفاش پی پیسترل (خفاش لب کوتاه)
- گونه خفاش پی پیسترل کول (خفاش بال سفید)
- گونه خفاش پی پیسترل ساوی (خفاش دو رنگ)
- گونه خفاش پی پیسترل عربی
- گونه خفاش جنگلی معمولی (خفاش نکتیول)
- گونه خفاش جنگلی بزرگ
- گونه خفاش جنگلی کوچک
- گونه خفاش سروتین شمالی
- گونه خفاش سروتین بوبرینسکی (خفاش قره‌قوم)
- گونه خفاش سروتین هندی
- گونه خفاش سروتین
- گونه خفاش سروتین بتا (خفاش زرد)
- گونه خفاش سروتین آگنف
- گونه خفاش سروتین آناتولی
- گونه خفاش سروتین سندی
- گونه خفاش برفکی
- گونه خفاش گوش پهن آسیایی
- گونه خفاش گوش بلند کوهستانی
- گونه خفاش گوش بلند آسیای میانه
- گونه خفاش گوش بلند قهوه‌ای
- گونه خفاش گوش پهن اروپایی
- گونه خفاش بیابانی
- گونه خفاش بیابانی آسیای میانه
External Features: HB 48-72 mm, FA 38-47 mm, T 35-48 mm and W 8-20 gr. A medium-sized bat, similar in structure to N. noctula, but samaller and darker in colour, with a more pointed nose. The tragus is short, broad, and mushroomshaped, distally. Somewhat long fur that is dark rufous brown on the back and lighter yellowish brown on the ventral side. Dorsal fur bicoloured, the hairs having a darker base. Ears, nose and membranes dark-brown to black. The underside of the wing membranes are covered with hairs along the body and up along the arms to the fifth finger. The tail membrane extends to the ankles which have welldeveloped calcars. The tail is short and barely protrudes beyond the membrane.
Biological Features: A fast-flying species, hunting in open habitats and along water bodies. An opportunistic consumer of flying insects. The food consists mainly of Lepidoptera, but also of Diptera, Trichoptera, Coleoptera and Ephemeroptera. Migratory in some parts of the range (recorded movements up to 1567 km), but sedentary where winters are less severe. Nursery colonies usually consist of up to 50 females. One or two young are born in June. Mating takes place in July and September. Males attract mates to breeding roosts by vocalizing and acquire harems of up to 9 females. The longest proved age in wild is 11 years, but may live up to 16 years in captivity.
Habitat, Distribution and Abundance: Forages over woodlands both coniferous and broadleaved, as well as pastures and river valleys. It is dependent on old trees. Summer roosts are located in tree holes and buildings. Hibernates mainly in tree holes, underground sites or buildings, often in large groups. It occurs from sea level to 2,400 m. More common than two other member of the genus in Iran. Has been recorded from Mazandaran, Golestan, Khorasan Razavi, Ardabil, East Azarbailan and Fars provinces and probably occurs in Guilan Province.
Conservation Status: Widespread and abundant, with no evidence of current significant population decline. Consequently assessed as “Least Concern” (LC) in IUCN Red List of threatened species. Threats include disturbance to and destruction of roosts in trees and buildings, and loss or degradation of foraging habitat. It is protected by most countries in its distribution range, based on national and international laws.