گونه خفاش دو رنگ Savi's Pipistrelle
نام فارسی: خفاش دو رنگ (خفاش پی پیسترل ساوی)
نام علمی: Hypsugosavii, Pipistrellus savii
نام انگلیسی: Savi's Pipistrelle
ویژگی‌های ظاهری گونه خفاش دو رنگ
طول سر و بدن 40 تا 54 میلی‌متر، طول ساعد 32 تا 38 میلی‌متر، طول دم 31 تا 43 میلی‌متر و وزن آن 5 تا 10 گرم است. خفاشی کوچک با موهای نرم و بلند در سطح پشتی، بن موها تیره و نوک آنها بین نخودی تیره و روشن متغیر است. موهای سطح شکمی روشن‌تر است. بن موها قهوه‌ای مایل به خاکستری و نوک آنها سفید مایل به زرد تا نقره‌ای است. هیچ مرز آشکاری در امتداد گردن وجود ندارد. پرده‌ها، صورت و گوش‌ها بسیار تیره‌اند. مهمیز رشد چندانی نکرده و لوب پس‌مهمیزی باریک است. نوک دم حدود 3 میلی‌متر از پرده میان‌رانی بیرون می‌زند. نخستین دندان پیش آرواره بالا 2 دندانهای است و بلندی دندانه دوم حدود سه‌چهارم دندانه اول است. نخستین دندان پیش‌آسیای بالا کوچک است و پشت دندانهای نیش و پیش‌آسیای بزرگ بالا پنهان شده یا در بعضی افراد وجود ندارد.
ویژگی‌های زیستی گونه خفاش دو رنگ
تغذیه این خفاش: گونه خفاش پی پیسترل ساوی طعمه‌هایش را صرفا در حال پرواز و اغلب در ارتفاع نسبتا زیاد شکار می‌کند. پرواز آن سریع و مستقیم است. از انواع حشرات کوچک که یک جا ازدحام می‌کنند، شامل پولک‌بالان، دوبالان، نازک‌بالان، بال‌توری‌ها و نیم‌بالان تغذیه می‌کند.
تولید مثل خفاش دو رنگ: با 20 تا 70 فرد یک خوابگاه زایمان تشکیل می‌دهد. معمولا در نیمه خرداد 2 نوزاد به دنیا می‌آورد.
درباره رفتار مهاجرتی این گونه هیچ اطلاعاتی وجود ندارد.
زیستگاه، پراکندگی و فراوانی گونه خفاش دو رنگ در ایران
گونه خفاش پی پیسترل ساوی معمولا ساکن نواحی صخره‌ای از هم‌سطح دریا تا ارتفاعات زیاد است. اغلب در همان مناطقی یافت می‌شود که چلچله کوهی (Hirundo rupestris) نیز حضور دارد. عمدتا در شکاف صخره‌ها، گاهی در ساختمان‌ها (مثلا درز دیوارها و پشت کرکره‌ها) یا زیر پوست درختان می‌خوابد. به ندرت در غارها و زیستگاه‌های زیرزمینی دیده می‌شود. در فضاهای باز، در امتداد صخره‌ها، بر فراز دامنه‌های درخت‌دار، مراتع کوهستانی، آبگیرها بر فراز روستاهایی که با نور برق روشن می‌شوند خوراک‌جویی می‌کند. تا ارتفاع 3,000 متر از سطح دریا رکورد شده است. از فراوانی آن در ایران اطلاعات دقیقی در دست نیست و تاکنون از استان‌های خراسان رضوی، خراسان شمالی، تهران، آذربایجان غربی، آذربایجان شرقی، اردبیل، چهارمحال و بختیاری، فارس و سیستان و بلوچستان گزارش شده است.
دریافت مشاوره تخصصی رایگان
پراکنش جهانی گونه خفاش دو رنگ
پراکندگی خفاش پی پیسترل ساوی در دنیا در اروپا، آسیا و شمال آفریقاست.
وضعیت حفاظتی گونه خفاش دو رنگ
گونه خفاش پی پیسترل ساوی دارای پراکندگی وسیع و فراوان است و شواهدی از افت جمعیت آن وجود ندارد به همین دلیل در فهرست سرخ IUCN در طبقه کمترین نگرانی (LC) CITES قرار دارد. غیر از استفاده از مواد شیمیایی برای ماندگاری چوب در الوارهایی که برای ساختمان‌سازی به کار می‌روند، هیچ خطر مهمی بقای آن را تهدید نمی‌کند. در بسیاری از کشورهای واقع در گستره پراکندگی‌اش بر اساس قوانین ملی و بین‌المللی حفاظت می‌شود.
طبقه بندی گونه خفاش دو رنگ
سایر اعضای خانواده خفاش‌ها را بشناسیم
زیر راسته خفاش‌های کوچک
- گونه خفاش مایوتیس بکشتاین
- گونه خفاش مایوتیس شائوب
- گونه خفاش مایوتیس گوش موشی کوچک
- گونه خفاش مایوتیس انگشت دراز
- گونه خفاش مایوتیس سبیل‌دار
- گونه خفاش مایوتیس ناتر
- گونه خفاش مایوتیس گوش بریده (خفاش حنایی)
- گونه خفاش مایوتیس هیرکانی
- گونه خفاش پی پیسترل کوچک (کوتوله)
- گونه خفاش پی پیسترل (خفاش لب کوتاه)
- گونه خفاش پی پیسترل کول (خفاش بال سفید)
- گونه خفاش پی پیسترل ساوی (خفاش دو رنگ)
- گونه خفاش پی پیسترل عربی
- گونه خفاش جنگلی معمولی (خفاش نکتیول)
- گونه خفاش جنگلی بزرگ
- گونه خفاش جنگلی کوچک
- گونه خفاش سروتین شمالی
- گونه خفاش سروتین بوبرینسکی (خفاش قره‌قوم)
- گونه خفاش سروتین هندی
- گونه خفاش سروتین
- گونه خفاش سروتین بتا (خفاش زرد)
- گونه خفاش سروتین آگنف
- گونه خفاش سروتین آناتولی
- گونه خفاش سروتین سندی
- گونه خفاش برفکی
- گونه خفاش گوش پهن آسیایی
- گونه خفاش گوش بلند کوهستانی
- گونه خفاش گوش بلند آسیای میانه
- گونه خفاش گوش بلند قهوه‌ای
- گونه خفاش گوش پهن اروپایی
- گونه خفاش بیابانی
- گونه خفاش بیابانی آسیای میانه
External Features: HB 40-54 mm, FA 32-38 mm, T 31-43 mm and W 5-10 gr. A small bat with dorsal fur long and silky; the base of the bicoloured hairs is dark and the tips may vary between pale and dark buff. Ventral fur lighter; greyish brown bases and yellowish white to silver tips. No distinct line of demarcation along the neck. Membranes, face and ears are very dark. Calcar poorly developed and postcalcarial lobe narrow. Tip of tail projects about 3 mm beyond interfemural membrane. First upper incisor bicuspid, with secondary cusp about three-quarters the height of the principal one. First upper premolar (p3) small, or even absent, and hidden by the canine and large upper premolar.
Biological Features: Prey is exclusively caught in flight, often in relatively higher heights. Flight straight and quick. Feeds on a variety of small swarming insects, including Lepidoptera, Diptera, Hymenoptera, Neuroptera and Hemiptera. Forms maternity roosts with 20-70 individuals. Usually two young are born in the first half of June. Nothing is known about the migratory behaviour of this species.
Habitat, Distribution and Abundance: Typically an inhabitant of rocky areas, from sea-level up to more than 2000 m., a.s.l. Frequently found in the same regions as the crag martin (Hirundo rupestris). Roosts mainly in crevices in cliffs, sometimes in buildings (e.g. in cracks in walls and behind shutters) or under the bark of trees. Rarely observed in caves and other underground habitats. Forages in open spaces along cliffs, over wooded slopes, mountain pastures, stretches of water or above electrically lighted villages. It occurs from sea level to 3,000 m., a.s.l. Little is known about its abundance in Iran. Has been recorded from Khorasan Razavi, North Khorasan, Tehran, West Azarbaijan, East Azarbaijan, Ardabil, Chaharmahal Bakhtiari, Fars and Sistan and Baluchestan provinces.
Conservation Status: It is widespread and abundant, and there is no evidence of population decline, hence listed as “Least Concern”(LC) in IUCN Red List of threatened species. No major threats are known, but remedial timber treatment in buildings may constitute a threat. It is protected by most countries in it’s distribution range, based on national and international laws.