گونه خفاش جنگلی معمولی Noctule
نام فارسی: خفاش جنگلی معمولی (خفاش نکتیول)
نام علمی: Nyctalus noctula
نام انگلیسی: Noctule
ویژگی‌های ظاهری گونه خفاش جنگلی معمولی
طول سر و بدن 60 تا 89 میلی‌متر، طول ساعد 47 تا 58 میلی‌متر، طول دم 40 تا 66 میلی‌متر و وزن 17 تا 44 گرم است. ماده‌ها اندکی از نرها بزرگتر هستند. خفاشی بزرگ با موهای چرب، تک‌رنگ و شاخص به رنگ قهوه‌ای مایل به قرمز، هرچند موها پس از موریزی و همچنین در افراد نابالغ قهوه‌ای‌تر و مات‌تر است. گوش‌ها، بینی و پرده‌های بال قهوه‌ای تیره هستند. در لبه خارجی گوش 4 تا 5 چین پوستی وجود دارد. گوشک پهن و قارچ شکل و نوک آن گرد است. پوزه کوتاه و تیره‌رنگ است و در اطراف دهان غدد پوستی دیده می‌شود. بوی تند و شاخصی دارد.
ویژگی‌های زیستی گونه خفاش جنگلی معمولی
گونه خفاش نکتیول هنگام غروب زود از خوابگاه خارج می‌شود. در ارتفاع زیاد و با شیرجه‌های عمیق پرواز می‌کند. گاهی اوقات در ارتفاع 100متری به همراه پرستوها و چلچله‌ها نیز دیده می‌شود. پرواز مستقیم، سریع با چرخش‌های تند همراه است. در تمام فصول به صورت اجتماعی زندگی می‌کند. بالای تاج پوشش درختان و بر فراز انواع مختلف مناطق باز شکار می‌کند. صدای بلندی دارد که بسیاری از افراد قادر به شنیدن آن هستند. گونه‌ای مهاجر است و در بسیاری از مناطق برای فرار از زمستان‌های سرد به مناطق جنوبی‌تر می‌رود. برخی از جمعیت‌ها نیز ممکن است ساکن باشند یا مهاجرت‌های موضعی داشته باشند. زمستان‌خوابی از مهر تا اسفند یا فروردین طول می‌کشد. بعضی از آنها مهاجرت‌های طولانی متجاوز از 2,300 کیلومتر دارند.
تغذیه خفاش نکتیول: از انواع گوناگون حشرات درشت مانند بیدها، سوسک‌های Scarabaiedae و جیرجیرک‌ها و همچنین حشرات کوچکتری مانند پشه‌های Chironomidae که ازدحام می‌کنند، تغذیه می‌کند. معمولاً در مناطق باز، تالاب‌ها و حواشی جنگل به شکار می‌پردازند.
تولید مثل خفاش نکتیول: معمولاً در سوراخ درختان و ساختمان‌های متروکه داخل جنگل زاد و ولد می‌کند. جفت‌گیری در پاییز و یا بهار صورت می‌گیرد. پس از 70 تا 73 روز آبستنی 1 تا 3 نوزاد به دنیا می‌آورند. نوزادان به مدت 6 تا 7 هفته شیر می‌خورند. ماده‌ها و بچه‌ها معمولاً جدا از نرها زندگی می‌کنند. ماده‌ها گاهی اوقات از بچه‌های یکدیگر مراقبت می‌کنند. کلنی‌های زایمان از 20 تا 60 ماده تشکیل می‌شود.
طول عمر خفاش نکتیول در طبیعت تا 12 سال است.
دریافت مشاوره تخصصی رایگان
زیستگاه، پراکندگی و فراوانی گونه خفاش جنگلی معمولی در ایران
گونه خفاش نکتیول بر فراز تالاب‌ها، درخت‌زارها، جنگل‌های کناررودخانه‌ای و مراتع خوراک‌جویی می‌کند. کلنی‌های تابستانی آن در سوراخ درختان و گاهی در ساختمان‌ها تشکیل می‌شود. در سوراخ درختان، شکاف سنگ‌ها، غارها و گاهی ساختمان‌ها زمستان‌خوابی می‌کند. تا ارتفاع 1,900 متر از سطح دریا یافت شده است. در ایران چندان بررسی نشده است ولی احتمالا در جنگل‌های دست‌نخورده شمال کشور با درختان تنومند و کهنسال فراوان است. تاکنون از استان‌های گیلان و مازندران گزارش شده اما احتمال حضور آن در گلستان و کوه‌های شمال آذربایجان نیز وجود دارد.
پراکنش جهانی گونه خفاش جنگلی معمولی
پراکندگی خفاش نکتیول در دنیا در اروپا، آسیا و شمال آفریقاست.
وضعیت حفاظتی گونه خفاش جنگلی معمولی
گونه خفاش نکتیول با وجود افت جمعیت در بعضی مناطق، دارای پراکندگی وسیع و فراوان است، به همین دلیل در فهرست سرخ IUCN در طبقه کمترین نگرانی (LC) قرار دارد. مهمترین عوامل تهدید عبارتند از: تغییر کاربری مناطق جنگلی، جنگل‌تراشی و درنتیجه کاهش تعداد سوراخ‌های مناسب در تنه درختان. در بیشتر کشورهای واقع در گستره پراکندگی‌اش بر اساس قوانین ملی و بین‌المللی حفاظت می‌شود.
طبقه بندی گونه خفاش جنگلی معمولی
سایر اعضای خانواده خفاش‌ها را بشناسیم
زیر راسته خفاش‌های کوچک
- گونه خفاش مایوتیس بکشتاین
- گونه خفاش مایوتیس شائوب
- گونه خفاش مایوتیس گوش موشی کوچک
- گونه خفاش مایوتیس انگشت دراز
- گونه خفاش مایوتیس سبیل‌دار
- گونه خفاش مایوتیس ناتر
- گونه خفاش مایوتیس گوش بریده (خفاش حنایی)
- گونه خفاش مایوتیس هیرکانی
- گونه خفاش پی پیسترل کوچک (کوتوله)
- گونه خفاش پی پیسترل (خفاش لب کوتاه)
- گونه خفاش پی پیسترل کول (خفاش بال سفید)
- گونه خفاش پی پیسترل ساوی (خفاش دو رنگ)
- گونه خفاش پی پیسترل عربی
- گونه خفاش جنگلی معمولی (خفاش نکتیول)
- گونه خفاش جنگلی بزرگ
- گونه خفاش جنگلی کوچک
- گونه خفاش سروتین شمالی
- گونه خفاش سروتین بوبرینسکی (خفاش قره‌قوم)
- گونه خفاش سروتین هندی
- گونه خفاش سروتین
- گونه خفاش سروتین بتا (خفاش زرد)
- گونه خفاش سروتین آگنف
- گونه خفاش سروتین آناتولی
- گونه خفاش سروتین سندی
- گونه خفاش برفکی
- گونه خفاش گوش پهن آسیایی
- گونه خفاش گوش بلند کوهستانی
- گونه خفاش گوش بلند آسیای میانه
- گونه خفاش گوش بلند قهوه‌ای
- گونه خفاش گوش پهن اروپایی
- گونه خفاش بیابانی
- گونه خفاش بیابانی آسیای میانه
External Features: HB 60-89 mm, FA 47-58 mm, T 40-66 mm and W 17-44 gr. Females slightly larger than males. A large bat with distinctive reddish-brown oily fur. Hairs unicoloured and duller brown after moult and in juveniles. Ears, nose and membranes, dark brown. The ears are short and triangular and the outer edge has four to five folds. Tragus is broad and mushroom-shaped with a rounded tip. The muzzle is short and dark with well-developed glands at sides of mouth. Has a strong and distinctive musky smell.
Biological Features: Emerges early in the evening, flying high with deep dives. Hunts above the tree canopy and over a variety of open areas. Very loud calls that can be heard by humans. Feeds on a variety of larger insects, including moths, cockchafers and crickets, as well as smaller swarming insects such as chironomids. A migratory species in some parts of the range, moving south to avoid cold winters. Other populations may be sedentary or partly migratory. Hibernates from October to March-April. Nursery roosts comprise 20 to 60 females. One to three young are born from mid-June, after 70-73 days of pregnancy. Lives up to 12 years in the wild.
Habitat, Distribution and Abundance: Forages over wetlands, woodlands, riparian forests and pastures. Summer colonies are in tree holes, sometimes in buildings. Winter hibernacula are in rock crevices, caves, occasionally artificial structures. Has been found up to 1900 m., a.s.l. Little is known about this species in Iran, but presumably common in the primary temperate forests of the north with old trees. Has been recorded only from Guilan and Mazandaran provinces, but may also occur in Golestan and mountains of northern Azarbaijan.
Conservation Status: Although there may have been declines in some areas, it is widespread and abundant. Consequently it is assessed as “Least Concern” (LC) in IUCN Red List of threatened species. Major threats include land use conversion in forested areas, that leads to loss of suitable holes in hollow trees. It is protected by most countries in its distribution range, based on national and international laws.