گونه خفاش مایوتیس هیرکانی Hyrcanian Myotis
نام فارسی: مایوتیس هیرکانی
نام علمی: Myotis hyrcanicus
نام انگلیسی: Hyrcanian Myotis
ویژگی‌های ظاهری گونه خفاش مایوتیس هیرکانی
طول ساعد 32 میلی‌متر. عضوی از ریخت گروه M. mystacinus است که به تازگی بر اساس تحلیل مولکولی به عنوان گونه جدید تشخیص داده شده است. بر اساس طول ساعد و بزرگترین طول جمجمه (12.7 میلی‌متر) کوچک‌ترین میوتیس ایران است. رنگ موها در پشت مایل به قهوه‌ای و در سطح شکمی سفید یا کرم است، در حالی که ناحیه گردن اخرایی کمرنگ است.
ویژگی‌های زیستی گونه خفاش مایوتیس هیرکانی
گونه خفاش مایوتیس هیرکانی این خفاش کوچک جثه، طعمه‌هایش را هنگام پرواز نزدیک شاخ و برگ شکار می‌کند یا از روی سطوح برمی‌دارد. چند نمونه سرگین که از تنها فرد صیدشده به دست آمد، عمدتا حاوی بقایای مورچه و عنکبوت بود. سوسکچه‌های خرطوم‌دار از خانواده Curculionidae و مگس‌های کوتاه شاخک نیز به میزان کمتر در آن یافته شد.
دریافت مشاوره تخصصی رایگان
زیستگاه، پراکندگی و فراوانی گونه خفاش مایوتیس هیرکانی در ایران
گونه خفاش مایوتیس هیرکانی تنها گونه خفاش بومزاد ایران است. تنها رکورد این گونه یک نر بالغ است که در استان گلستان به تور افتاد. با این حال، با توجه به شرایط بوم‌شناختی مکانی که این نمونه در آن به دست آمد، حضور این گونه را در سرتاسر منطقه جنگل‌های مختلط (سوزنی‌برگ و پهن‌برگ) استان‌های گلستان، مازندران و گیلان می‌توان انتظار داشت.
وضعیت حفاظتی گونه خفاش مایوتیس هیرکانی
درباره وضعیت گونه خفاش مایوتیس هیرکانی در ایران هیچ اطلاعاتی در دست نیست. در فهرست سرخ گونه‌های تهدیدشده ارزیابی نشده است. اما به دلیل کمیابی و آسیب پذیری در برابر نابودی زیستگاه می‌توان آن را گونه در خطر در تهدید به شمار آورد.
طبقه بندی گونه خفاش مایوتیس هیرکانی
سایر اعضای خانواده خفاش‌ها را بشناسیم
زیر راسته خفاش‌های کوچک
- گونه خفاش مایوتیس بکشتاین
- گونه خفاش مایوتیس شائوب
- گونه خفاش مایوتیس گوش موشی کوچک
- گونه خفاش مایوتیس انگشت دراز
- گونه خفاش مایوتیس سبیل‌دار
- گونه خفاش مایوتیس ناتر
- گونه خفاش مایوتیس گوش بریده (خفاش حنایی)
- گونه خفاش مایوتیس هیرکانی
- گونه خفاش پی پیسترل کوچک (کوتوله)
- گونه خفاش پی پیسترل (خفاش لب کوتاه)
- گونه خفاش پی پیسترل کول (خفاش بال سفید)
- گونه خفاش پی پیسترل ساوی (خفاش دو رنگ)
- گونه خفاش پی پیسترل عربی
- گونه خفاش جنگلی معمولی (خفاش نکتیول)
- گونه خفاش جنگلی بزرگ
- گونه خفاش جنگلی کوچک
- گونه خفاش سروتین شمالی
- گونه خفاش سروتین بوبرینسکی (خفاش قره‌قوم)
- گونه خفاش سروتین هندی
- گونه خفاش سروتین
- گونه خفاش سروتین بتا (خفاش زرد)
- گونه خفاش سروتین آگنف
- گونه خفاش سروتین آناتولی
- گونه خفاش سروتین سندی
- گونه خفاش برفکی
- گونه خفاش گوش پهن آسیایی
- گونه خفاش گوش بلند کوهستانی
- گونه خفاش گوش بلند آسیای میانه
- گونه خفاش گوش بلند قهوه‌ای
- گونه خفاش گوش پهن اروپایی
- گونه خفاش بیابانی
- گونه خفاش بیابانی آسیای میانه
External Features: FA 32 mm. A newly recognized member of M.mystacinus morphogroup, based on molecular analysis. It is the smallest myotis of Iran, based on forearm length and the greatest length of skull (12.7 mm). Pelage is brownish on dorsal and whitish or creamy on the ventral side, while the neck is pale ochre. For description see Benda et al. (2012).
Biological Features: This little aerial hawking and foliage gleaning bat searches for prey quite close to the foliage. A very limited sample of fecal pellets, from the only individual captured, contained mainly of remainings of ants and spiders. The beetles of the family Curculionidae and Brachycera dipterans also found in it.
Habitat, Distribution and Abundance: This is the only bat species endemic to Iran. The only record of this species is an adult male netted in Golestan Province. However, considering the ecological conditions of the type locality, occurrence of the species can be expected in the whole zone of Hyrcanian mixed forests in the provinces of Guilan, Golestan and Mazandaran.
Conservation Status: Nothing is known about the status of this rare species in Iran. It is not evaluated in IUCN Red List of threatened species. However, it could be considered threatened because of its rarity and vulnerability to habitat loss.